dr inż. Dorota Brzezińska, Politechnika Łódzka; Wydział Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska;
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Strategiczne podejście do problemu ochrony przeciwpożarowej budynków polega na doborze odpowiednich rozwiązań techniczno-organizacyjnych,w tym systemów wentylacji awaryjnej, zapewniających osiągnięcie oczekiwanego poziomu ochrony przeciwpożarowej. Zdarza się, że wentylacja awaryjna stanowi jedyny system ochrony przeciwpożarowej, mimo że skuteczność jej działania jest bardzo ograniczona.
Zasady doboru systemów wentylacji awaryjnej
Zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, wentylację awaryjną należy stosować w pomieszczeniach, w których w wyniku awarii mogą wydzielać się substancje toksyczne lub bardzo toksyczne albo substancje stwarzające zagrożenie wybuchem. Wentylacja ta powinna zapewniać odpowiednią wymianę powietrza dostosowaną do przeznaczenia pomieszczeń, aby nie dopuścić do przekroczenia progowych stężeń substancji niebezpiecznych lub temperatury.
Działanie wentylacji awaryjnej przewiduje się w sytuacjach nadzwyczajnych, najczęściej w przypadku awarii urządzeń lub instalacji, bądź pożaru. Systemy wentylacji awaryjnej
stosowane do odprowadzania dymu i ciepła w przypadku wystąpienia pożaru są nazywane systemami wentylacji pożarowej. Mogą one służyć zarówno do oddymiania przestrzeni objętych pożarem, jak i zapobiegania zadymieniu przestrzeni z nimi sąsiadujących, wspomagają ograniczanie rozwoju pożaru i tworzenie odpowiednich warunków do prowadzenia działań ratowniczych, obejmujących zarówno ewakuację ludzi, jak i działania gaśnicze.
Materiały Budowlane 7/2019, strona 10-12 (spis treści >>)