100 punktów za artykuły naukowe!
Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.
Narożniki ścian i strefy połączeń ścian prostopadłych są częstym miejscem koncentracji naprężeń [1, 2]. O nośności strefy połączenia ścian decyduje wówczas wytrzymałość muru na ścinanie [3]. Wpływ na powstanie koncentracji naprężeń w rejonach narożników ścian mają również obciążenia termiczne i usytuowanie obiektu względem stron świata [4, 5].
BIM, czyli Building Information Modeling to proces polegający na zarządzaniu informacjami za pomocą modelowania informacji o budynku. Zakłada m.in. projektowanie za pomocą narzędzi, które umożliwiają wymianę informacji o projektowanym obiekcie pomiędzy poszczególnymi branżami, a także odzwierciedlenie wybudowanego budynku w formie cyfrowej (tzw. cyfrowy bliźniak). W praktyce BIM oznacza efektywne i inteligentne wykorzystanie informacji (danych) w celu zoptymalizowania procesów projektowania i realizacji budowy. Modelowanie BIM powinno charakteryzować się konkretnymi cechami, które spowodują, że będzie nie tylko efektywne, ale również skuteczne oraz przyjazne i użyteczne [1 ÷ 3].
W poprzednich artykułach opublikowanych na łamach miesięcznika „Materiały Budowlane” [1, 2] przedstawiono podstawy teoretyczne, zaprezentowano wyniki badań własnych, a także podjęto próbę opisu zachowania się połączeń klasycznych oraz zbrojonych z autoklawizowanego betonu komórkowego poddanych ścinaniu. Ze względu na złożoną pracę konstrukcji, połączenia poddane są nie tylko czystemu ścinaniu, ale także zginaniu i ściskaniu, dlatego też w Laboratorium Wydziału Budownictwa Politechniki Śląskiej prowadzone są kompleksowe badania połączeń ścian w różnych schematach obciążenia, z użyciem różnych typów łączników.
Autoklawizowany Beton Komórkowy (ABK) od początku swojego istnienia jest postrzegany jako materiał ekologiczny i uniwersalny. Można go produkować z wykorzystaniem surowców wtórnych, jak np. technologie popiołowe [1], a także w tzw. cyklu zamkniętym, natomiast materiał pochodzący z rozbiórki domów w technologii ABK może być z powodzeniem ponownie wykorzystany w produkcji. Obecnie wielu producentów decyduje się na opracowanie deklaracji środowiskowych (EPD) swoich produktów.
Budownictwo modułowe umożliwia ograniczenie czasu prac na budowie, ponieważ z reguły ponad 80% robót budowlanych odbywa się w zakładzie produkcyjnym. Tam montowane są okna i drzwi, podłogi, ściany działowe, dach z pokryciem, a także instalacje (elektryczne, wodno-kanalizacyjne, grzewcze, w tym np. instalacje ogrzewania podłogowego). Wykończenie i wyposażenie modułów zależy od zamawianego standardu.
Z Józefem M. Kostrzewskim, Dyrektorem Biura Stowarzyszenia Producentów Betonów, rozmawia Krystyna Wiśniewska
W kontekście zastosowania autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK) dosyć często pojawia się pytanie dotyczące techniki mocowania w tym materiale. Może się bowiem wydawać, że w porowatym materiale są ograniczone możliwości kotwienia. Tymczasem w przypadku betonu komórkowego, tak jak każdego innego materiału budowlanego, technika mocowania powinna być dopasowana do podłoża. Takie są podstawowe zasady doboru zamocowań. Każde podłoże ma bowiem swoją specyfikę i umożliwia kotwienie.
Start 
