Start 
dr inż. Genowefa Zapotoczna-Sytek, prof. ŁUKASIEWICZ – ICiMB, Stowarzyszenie Producentów Betonów
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
DOI: 10.15199/33.2019.09.01
W Polsce badania nad trwałością autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK) rozpoczęto na początku lat sześćdziesiątych XX wieku. Przez okres 8 – 9 lat badaniami objęto ABK wyprodukowany w skali przemysłowej oraz przegrody wykonane z tego materiału. Szersze badania związane z trwałością wznowiono w 1999 r. Badaniami objęto beton komórkowy popiołowy i piaskowy pobrany (co 5 cm) z przegród obiektów eksploatowanych przez 20-35-40 lat oraz betonów składowanych w warunkach polowych przez 21 i 40 lat (przykrytych jedynie od góry papą).Analiza wyników badań wykazała, że ABK jest materiałem trwałym, co ma znaczenie dla formułowania wniosków dotyczących jego stosowania.
Słowa kluczowe: autoklawizowany beton komórkowy; trwałość; tobermoryt.
Durability of autoclaved aerated concrete based on polish experience
In Poland, studies on the durability of AAC began in early 1960s. Over a period 8 – 9 years research focused on AAC materials in industrial production and partitions made of this material. Extensive studies of durability resumed in 1999. The studies examined AAC made with fly ash and sand sampled at 5 cm intervals from partitions of 20-35-40 y.o. buildings and AAC stored outdoors under extreme conditions for the period of 21 and 40 years (protected with a tarpaper top cover). An analysis of the results of studies confirms the durability profile of AAC, which should be considered in formulating conclusions about the possible uses of autoclaved aerated concrete.
Keywords: AAC; durability; tobermorite.
Literatura
[1] Górska B. Rentgenowska analiza ilościowa podstawowych składników w betonie komórkowym i surowcach użytych do jego produkcji. COBRPB CEBET,Warszawa 1999, maszynopis.
[2] Górska B., M. Łaś, J. Romanowski, Genowefa Zapotoczna-Sytek. 2002. Trwałość betonu komórkowego w świetle najnowszych badań. XLVI Konferencja KILiW PAN i KN PZITB „Krynica 2000” oraz Wydawnictwo Prace COBRPB CEBET, Zeszyt 30 s. 37-47, Warszawa.
[3] Kurdowski Wiesław. 2010. Chemia cementu i betonu. Stowarzyszenie Producentów Cementu. PWN Kraków – Warszawa.
[4] Pełne i uzupełniające badania fizykotechniczne w zakresie autoklawizowanego betonu komórkowego – termowilgotność. 1969 i 1971. Opracowanie ZBiDPB, Warszawa, maszynopis.
[5] Petrosjan Mtschedlow. 1966. Thermodynamik der Silikate. Berlin.
[6] Praca zespołowa: Badania cieplno-wilgotnościowe i trwałościowe murów z elementów z betonu komórkowego. Opracowanie COBRPB CEBET. Warszawa 1999 i 2001, maszynopis.
[7] Raport z badań metodą rentgenowską i analizy termicznej próbek ABK. 2018. AGH Kraków. Maszynopis.
[8] Romanowski J., M. Kruk., Genowefa Zapotoczna-Sytek. 2013. „Możliwość nadbudowy budynków z betonu komórkowego po wieloletniej eksploatacji”. Materiały Budowlane 375 (11): 35 – 37.
[9] Sprawozdania i raporty ICiMB: – Sprawozdanie nr GS/TL/17 z badań elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego. Warszawa 2017. Raport z badań ABK – 04.09.17-1 Warszawa 2017/18. Raport z badań składu fazowego i mikrostruktury ABK, Warszawa 2018
[10] Sprawozdanie nr 66/17/1/35 z badań ABK PPB Prefbet Śniadowo Sp. z o.o. 2017.
[11] Stark J., B. Wicht. 1995. Daurhaftigkeit von Beton. Weimar.
[12] Zapotoczna-Sytek Genowefa, S. Balkovic. 2013. Autoklawizowany beton komórkowy. Technologia. Właściwości. Zastosowanie. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN, Stowarzyszenie Producentów Betonów.
[13] Ziembicka H., A. Morawska. 1974. Trwałość betonu komórkowego w polskich warunkach klimatycznych. Wydawnictwo: z serii L-Betony komórkowe, Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Betonów „CEBET”. Warszawa.
Przyjęto do druku: 14.08.2019 r.
Materiały Budowlane 9/2019, strona 6-10 (spis treści >>)
