logo

e-ISSN 2449-951X
ISSN 0137-2971
Pierwotna wersja - elektroniczna
Pierwotna wersja językowa - angielska

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

mgr inż. Maciej Król, Keller Polska sp. z o.o.

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 

Skutkiem transformacji przemysłowej i energetycznej (trwającej w zasadzie od 1989 r.) jest powstawanie wielkopowierzchniowych obszarów terenów poprzemysłowych. Zgodnie z [1] tereny poprzemysłowe definiuje się jako zdegradowane, nieużytkowane lub nie w pełni wykorzystane tereny przeznaczone pierwotnie pod działalność gospodarczą, która została zakończona. Najczęściej są to obszary w atrakcyjnych inwestycyjnie lokalizacjach, co doskonale tłumaczy duże zainteresowanie tymi terenami. Istnieje wiele udanych rewitalizacji obszarów poprzemysłowych, które stają się wizytówkami miast i są bardzo dobrze oceniane za rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne [2]. 

Literatura
[1] Program rządowy dla terenów poprzemysłowych przyjęty przez Radę Ministrów 27 kwietnia 2004 r. Ministerstwo Środowiska, Warszawa, 27 kwietnia 2004 r.
[2] Chudzik P, Khorshed M. Rewitalizacja terenów poprzemysłowych czyli sposób na regenerację i integrację tkanki miejskiej. Builder Polska, 08.2024, dostęp online: https://builderpolska. pl/2024/08/12/rewitalizacja-terenow-poprzemyslowychczyli- sposob-na-regeneracjei-integracje- tkanki-miejskiej/.
[3] Drągowski A. Charakterystyka i klasyfikacja gruntów antropogenicznych. Przegląd Geologiczny. 2010; vol. 58, nr 9/2.
[4] Bell A, Kirsch K. Ground Improvement, 3rd Edition, Taylor & Francis, 2013.
[5] Król M, Sternalski M. Kolumny żwirowe – simply smart. Inżynieria Morska i Geotechnika. 2024; R. 45, nr 4, s. 168.
[6] Sternalski M, Król M. Kolumny żwirowe – technologia przyszłości. Przewodnik Projektanta. 2022; 4: 4 – 7.
[7] Massarsch K, Rainer & Fellenius Bengt. Deep Vibratory Compaction of Granular Soils. Ground Improvement Case Histories: Compaction, Grouting and Geosynthetics. 2005; doi: 10.1016/S1571-9960 (05) 80022-9.
[8] PN-EN 1997-1: 2008 Eurokod 7 – Projektowanie geotechniczne – Część 1: Zasady ogólne.
[9] Gaszewski A, Dziadoń Ł. Geotechnika w trosce o mniejszy ślad węglowy. Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne. 2021; 2: 46 – 47.
[10] Gaszewski A. W poszukiwaniu niskoemisyjności pod ziemią. Inżynier Budownictwa. 2022; 9: 79 – 83.
[11] www.geoengineer.org/news/improvingweak- soils-with-columns-of-compacted-crushedconcrete (dostęp: 02.2023 r.).

Materiały Budowlane 02/2025, strona 59-62 (spis treści >>)