dr inż. Janusz Belok, dr inż. Beata Wilk-Słomka
Politechnika Śląska, Wydział Budownictwa
W przypadku budownictwa niskoenergetycznego, realizowanego w polskich warunkach klimatycznych, jednym z największych wyzwań inżynierskich dotyczących wykorzystania energii promieniowania słonecznego jest umiejętność jej magazynowania i przekazywania tylko wtedy, gdy jest to pożądane. Do tego celu przydatne może być wykorzystanie zjawiska przemian fazowych zachodzących w różnych materiałach. Zmiana stanu skupienia materiału wymaga dostarczenia do niego bądź odebrania określonej ilości energii cieplnej. W aplikacjach technicznych stosuje się kombinacje różnych substancji, których przemiany fazowe zachodzą w wymaganym przedziale temperatury. W 1983 r. powstała praktyczna klasyfikacja materiałów zmiennofazowych PCM (Phase Change Material) zaproponowana przez Abhata.
Materiały Budowlane 1/2014, strona 20-21 (spis treści >>)