dr inż. Wojciech Terlikowski, Politechnika Warszawska
Właściwe prace konserwatorskie, zabezpieczające i wzmacniające zabytki znajdujące się w stanie „trwałej ruiny” wymagają dokładnej diagnostyki, uwzględniającej specyfikę formy architektoniczno-konstrukcyjnej, technologii ich wykonania, właściwości użytych materiałów, a także długi okres, który zazwyczaj dzieli badanie obiektu od jego pierwotnego użytkowania. Zabytki starożytne bardzo często zlokalizowane są na obszarach niezabudowanych i trudno dostępnych. Ruiny perskiej świątyni ognia w Iranie, odkrytej i zbadanej w ostatnich latach przez polskich archeologów pod kierunkiem prof. dr hab. Barbary Kaim z Uniwersytetu Warszawskiego, znajdują się w zachodniej części prowincji Khorasan, w pobliżu miasta Sabzewar. W ramach prac badawczych zdiagnozowałem stan techniczny tych ruin, przeprowadziłem analizę architektoniczno-konstrukcyjną, opracowałem program prac konserwatorskich i zabezpieczająco-wzmacniających.
Materiały Budowlane 1/2014, strona 64-66 (spis treści >>)