Tematyka prezentowanego artykułu była omawiana podczas V Międzynarodowej Konferencji Autoklawizowany Beton Komórkowy, która odbyła się w Bydgoszczy.

Władimir Lewczenko

Intensywny rozwój produkcji betonu komórkowego w Związku Radzieckim przypada na lata trzydzie- ste XX wieku. Pod koniec lat osiemdziesiątych zdolność wytwórcza znajdujących się na terenie ZSRR zakładów produkujących elementy zbrojone oraz drobnowymiarowe z betonu komórkowego wynosiła ok. 6 mln m3 rocznie.

W 1987 r. w Związku Radzieckim przyjęto program naukowo-techniczny System efektywnej budowy budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej z wykorzystaniem betonu komórkowego, który zakładał budowę ok. 250 nowych zakładów wytwarzających autoklawizowany beton komórkowy oraz zwiększenie (do 1995 r.) produkcji betonu komórkowego (ABK) do 40 – 45 mln m 3 rocznie. Istotna była nie tylko wielkość produkcji, ale także zmniejszenie gęstości produktów z ABK z 600 kg/m 3 do 300 kg/m3, co pozwoliłoby na zredukowanie o połowę grubości ścian oraz na czterokrotne zmniejszenie zużycia materiałów.

Przeczytaj cały artykuł >>

Materiały Budowlane 3/2014, strona 45 (spis treści >>)