bryg. dr inż. Grzegorz Dzień
Szkoła Główna Służby Pożarniczej, Zakład Bezpieczeństwa Pożarowego Budynków

Kwestie bezpieczeństwa pożarowego budynków określają w Polsce dwa akty prawne: ustawa Prawo budowlane (z 7 lipca 1994 r.) oraz ustawa o ochronie przeciwpożarowej (z 24 sierpnia 1991 r.) oraz szereg aktów wykonawczych do tych ustaw, jak np. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie czy rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Autor opisuje nieprawidłowości występujące w istniejących budynkach, które w myśl tych rozporządzeń, stanowią zagrożenie dla życia ludzi. A także rozwiązania zapewniające spełnienie wymagań bezpieczeństwa pożarowego.

* * *

Literatura
[1] Ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 2010 nr 243 poz. 1623).
[2] Ustawa z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. 2009 nr 178 poz. 1380).
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
[4] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. nr 109, poz. 719).
[5] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz.U. nr 124, poz. 1030).
[6] Królikowski P., Stosowanie rozwiązań zamiennych – ochrona przeciwpożarowa budynków; Świat Szkła; nr 2/2007, str. 65 – 68. 

Przeczytaj cały artykuł >>

Materiały Budowlane 7/2014, strona 4-5 (spis treści >>)