dr inż. Wojciech Terlikowski

Konserwacja starożytnych konstrukcji, w tym murowych, często związana z restauracją, rekonstrukcją, adaptacją, odbudową, rewaloryzacją i rewitalizacją, podlega zasadom i wytycznym, określonym w międzynarodowych porozumieniach, m.in. Karcie Ateńskiej z 1931 r. i Karcie Weneckiej z 1964 r. Są one znane i z zasady powszechnie stosowane, w prawidłowo prowadzonych pracach konserwatorskich. Do podstawowych należą: zasada minimalnej interwencji, polegająca na zastosowaniu minimalnych środków, które mają wpływ na istniejącą tkankę zabytkową oraz zasada odwracalności interwencji, która polega na tym, że zawsze powinna istnieć możliwość zlikwidowania skutków zabiegu konserwatorskiego, a nadbudowa i rekonstrukcja powinny być wyraźnie oddzielone od stanu oryginalnego.

Przeczytaj cały artykuł >>

Materiały Budowlane 11/2013, strona 116-118 (spis treści >>)