W latach dziewięćdziesiątych XX wieku na kilku głównych ulicach Warszawy, np. Puławskiej (od Rakowieckiej do Madalińskiego), Andersa (od Stawki do wiaduktu Gdańskiego), Nowy Świat wykonano głęboką przebudowę. Dokonano wymiany całej konstrukcji nawierzchni, a więc warstwy podbudowy wraz z trzema warstwami asfaltowymi. Na niektórych ulicach wykonywano szybkie naprawy, np. Świętokrzyskiej, Al. Jerozolimskich,Wisłostradzie, polegające na wymianie warstwy wiążącej i ścieralnej. Zastosowano wówczas modyfikację mieszanek mineralno- asfaltowych lub asfaltów polimerami. Ze względu na ograniczenia finansowe, zakres robót był jednak nieadekwatny do potrzeb wynikających z oceny stanu nawierzchni ulic.