Duża kubatura gdyńskiej hali sportowo-widowiskowej została harmonijnie wpisana w otaczający ją pejzaż. Podkreśleniu tej łączności z bardzo atrakcyjnym środowiskiem przyrodniczym służą wysokie zielone skarpy otaczające ściany zewnętrzne budynku na całej ich wysokości. Ukrycie dużego obiektu sportowego pod ziemnymi nasypami korzystnie wpłynęło na jego kształt i walory użytkowe. Hala wymagała wyeksponowania od strony centrum, między nasypem kolejowym i dużą galerią handlową. Czytelny znak w panoramie miasta stanowi atrakcyjna konstrukcja łukowa, wspomagana cięgnami, przypominająca naprężony i najeżony kolcami grzbiet zwierzęcia. Użyte w konstrukcji maszty i liny odciągów nawiązują do symboliki morskiej oraz dają wrażenie lekkości wielkiej konstrukcji.

Samotnej pierwotnie hali, obsypanej ziemią i przypominającej jeden z okolicznych pagórków, obecnie towarzyszą znacznie większe bryły stadionów do rugby i piłkarskiego, zlokalizowanych wzdłuż Drogi Gdyńskiej jako kolej ne obiekty Gdyńskiego Forum Sportu.

Projekt konkursowy z 2000 r. zakładał realizację dużo większego obiektu (na prawie 12 tys. widzów). Jednak w 2002 r. inwestor zrezygnował z bieżni lekkoatletycznej, a liczbę miejsc na widowni ograniczył do 4 tys. Łączny koszt budowy nie przekroczył 20 min euro i był znacznie niższy niż w przypadku innych porównywalnych hal europejskich, spełniających rygorystyczne wymagania FIBA (Międzynarodowej Federacji Koszykarskiej) dotyczące rozgrywania zawodów rangi międzynarodowej.

Hala może być wzorem skromności dla innych obiektów użyteczności publicznej. Ekonomiczne wykończenie wnętrz jest surowe i trwałe. Na dużych powierzchniach przeważa beton. Lokalnie wyeksponowane są poręcze i cokoły ze stali nierdzewnej.

Zamów dostęp do artykułu >>