mgr inż. Jadwiga Miklaszewska, mgr inż. Anna Wiejak
Instytut Techniki Budowlanej

Analiza materiału badawczego pozwala na wstępne sformułowanie następujących wniosków:
• na potrzeby wykorzystania normy PN-EN 15458 do oceny odporności powłok na glony, a nie tylko skuteczności działania biocydu w powłoce, przyjęte w tej normie kryterium powinno być zweryfikowane, np. za powłoki odporne
na wzrost glonów należałoby uznawać wyłącznie te, na których, w badaniach poprzedzonych starzeniem nie obserwuje się wzrostu glonów;
• w metodzie badania skuteczności działania algicydów nie należy pomijać procesów starzenia, ponieważ wyniki badań
wykazały, że nawet krótkie (72 h), wymywanie wodą obniża odporność powłok na glony;
• celowe wydaje się wskazanie jednakowej procedury starzenia, np. normowej, która poprzedzałaby badania wg normy
PN-EN 14548. Odporność na mikroorganizmy jest na tyle istotną właściwością tynków cienkowarstwowych, decydującą w dużej mierze o ich trwałości, że nie powinna być pomijana w wymaganiach stawianych tym tynkom. Enigmatyczny zapis na etykiecie wyrobu, że „powłoka jest odporna na działanie mikroorganizmów”, jest  niewystarczający i nie pozwala na właściwy dobór wyrobu dla zastosowania w określonych warunkach środowiskowych.