dr inż. Piotr Berkowski, dr inż. Grzegorz Dmochowski - Politechnika Wrocławska

Opis remontowanych budynków

Konstrukcja omawianych budynków jest tradycyjna: ceglane fundamenty ławowe (rysunek); ściany nośne z cegły pełnej na zaprawie wapiennej lub wapienno-cementowej; stropy nad piwnicami najczęściej odcinkowe na belkach stalowych, a stropy międzypiętrowe – drewniane, belkowe ze ślepym pułapem i zasypką żużlową bądź piaskową.
Więźba dachowa jest drewniana, różnego typu, z reguły krokwiowo-płatwiowa; klatki schodowe przede wszystkim stalowe, rzadziej ceglane, odcinkowe z drewnianymi stopnicami, a czasami ze stopniami kamiennymi. Balkony mają stalową konstrukcję wsporczą z różnego typu ceglanymi płytami nośnymi, rzadziej żelbetowymi, prefabrykowanymi.

Na aktualny stan techniczny budynków duży wpływ ma: brak izolacji pionowych i poziomych fundamentów i ścian piwnic; sytuowanie toalet na klatkach schodowych, a tzw. pomieszczeń mokrych (kuchnie, łazienki) na stropach drewnianych.

Typowe uszkodzenia i ich naprawa
Fundamenty omawianych budynków są ceglane, z cegły pełnej na zaprawie wapiennej lub cementowo-wapiennej. Podczas wznoszenia budynków nie wykonywano izolacji poziomej ani pionowej, natomiast z reguły wykonywano drenaż opaskowy. Podczas działań wojennych lub w czasie budowania tzw. budynków plombowych system drenażu uległ uszkodzeniu i potem nie był naprawiany. Poza tym stawał się on także niedrożny w wyniku naturalnego zatkania i braku oczyszczania. Spowodowało to długotrwałe zawilgacanie fundamentów i ścian piwnic, a w konsekwencji strukturalne uszkodzenia cegły i zaprawy, szczególnie że w wielu miejscach Wrocławia poziom wód gruntowych jest wysoki i ulega częstym wahaniom w związku ze zmianami poziomu wody w Odrze.