dr inż. Janusz Krentowski, Politechnika Białostocka

Metodyka i zakres prac rewaloryzacyjnych zabytkowego budynku „Pod Łokietkiem” w Ojcowie
Po przeprowadzeniu badań i analiz sformułowano wytyczne dotyczące prac remontowych, zmierzających do wyeliminowania lub zminimalizowania skutków wad [Tajchman J.: Konstrukcja zabytków – uwagi o metodzie. Ochrona zabytków, z. 2, 1995 r.]. Prace remontowe, prowadzone pod stałym nadzorem uprawnionego personelu technicznego i konserwatora zabytków, poprzedzono specjalistycznymi robotami polegającymi na wzmocnieniu zabytkowej substancji obiektu.

Zastosowano nowoczesne rozwiązania technologiczne, m.in. ciśnieniowe iniekcje impregnacyjne oraz równolegle wykorzystano precyzyjne metody rękodzielnicze do rekonstrukcji i zabezpieczenia uszkodzonych zabytkowych elementów drewnianych, kamiennych, murowanych. Popularną i skuteczną metodą wzmacniania uszkodzonych murów i sklepień jest zastosowanie tzw. ściągów stalowych. W analizowanym przypadku wprowadzone „obce” elementy ingerowałyby w estetykę historycznej substancji, na co nie wyraził zgody konserwator zabytków [Zalasińska K.: Ochrona zabytków. Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2010 r.]. W związku z tym zaproponowano iniekcję ciśnieniową uszkodzonych murów ceglanych lub kamiennych. Kolejnym etapem prac była rekonstrukcja fragmentów murów ceglanych, wzmocnienie sklepień murowanych lub wypełnienie spękań o cechach dylatacyjnych, szczególnie widocznych w gzymsach elewacji, materiałami odkształcalnymi.