Pod wpływem otaczającego środowiska w materiale kapilarno-porowatych warstw osłonowych zachodzą sprzężone, niestacjonarne procesy przenoszenia ciepła i wilgoci. W celu ich opisania opracowano wiele modeli o różnej złożoności. Porównanie wyników badań doświadczalnych eksploatowanych konstrukcji osłonowych z wynikami obliczeń uzyskanymi z zastosowaniem tych modeli pokazuje, że faktyczne zawilgocenie materiałów w konstrukcji kilkakrotnie przekracza obliczone.
Metody oceny współczynnika transportu cieczy w materiałach budowlanych
Podwyższona wilgotność konstrukcji osłonowych powoduje zwiększoną utratę ciepła oraz pogorszenie warunków sanitarno-higienicznych w pomieszczeniach. Ponadto intensyfikują się procesy korozyjne materiałów, co obniża trwałość budynków. Naszym zdaniem, istotna różnica wyników obliczeń i eksperymentu jest związana z tym, że przy prowadzeniu obliczeń nie uwzględnia się w pełni oddziaływania otaczającego środowiska. Dotyczy to przede wszystkim opadów deszczu, który obmywa zewnętrzne powierzchnie osłony i przez podciąganie kapilarne z powierzchni wnika w głąb konstrukcji.