dr inż. Andrzej Duszyński, dr Wiktor Jasiński, mgr inż. Aneta Pryga-Szulc
Instytut Badawczy Dróg i Mostów – Filia Wrocław

Jednym z czynników powodujących niszczenie i rozpad konstrukcji betonowych są reakcje zachodzące pomiędzy potencjalnie reaktywnymi minerałami (m.in. chalcedon, opal, trydymit, drobnoziarnisty kwarc) a alkaliami zawartymi w zaczynie cementowym. Istotą tych reakcji jest nieograniczone pęcznienie składników i produktów reakcji, na skutek pochłaniania wilgoci.  Najpowszechniej stosowaną metodą badania reaktywności alkalicznej kruszyw w Polsce jest badanie wg normy PN-B-06714-34:1991+Az1:1997 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie reaktywności alkalicznej. Polega ona na wykonaniu beleczek z testowanego kruszywa, o odpowiednich przedziałach uziarnienia, cementu o zawartości alkaliów 1,2% (±0,1) i wody. Beleczki przechowuje się nad lustrem wody w temperaturze 36 ÷ 40 °C. Ocena próbek polega na okresowych pomiarach ich długości z dokładnością do 0,01 mm po 14, 28, 60, 90, 180, 270 i 360 dniach od zaformowania.
W IBDiM – Filii Wrocław przeprowadzono badania potencjalnej reaktywności kruszyw w betonie, zawierającym kruszywo naturalne pochodzące z różnych obszarów Polski, przyspieszoną metodą oceny wg ASTM C1260-07 (Standard Test Method for Potential Alkali Reactivity of Aggregates (Mortar-Bar Method) Znormalizowana Metoda Badania Potencjalnej Reaktywności Alkalicznej Kruszyw (Metoda Beleczek z Zaprawy)). Głównym celem tych badań było zweryfikowanie metody.

***

Alkali reactivity natural aggregates – test method for potential alkali reactivity of aggregates (mortar-bar method)

The article discusses the rules for testing the potential Alkali Reactivity of Aggregates for natural aggregates (quaternary gravel) accelerated method according ASTM C1260-07 and its counterpart adopted by RILEM.

Zamów dostęp do artykułu >>