mgr inż. Krzysztof Patoka, Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W budownictwie słowo standard rozumiemy m.in. jako pewien określony poziom wykonania, spełniający określone wymagania. Czasami poziom ten wyznaczają normy. Kiedyś popularne było określenie „standard mieszkaniowy” odnoszące się do minimalnego poziomu wyposażenia i wielkości wydzielonych pomieszczeń budynku. Czyli słowo to oznacza punkt odniesienia, model, archetyp i wzorzec. Warto jednak pamiętać i o tym, że standard może być określany w celu standaryzacji procesów produkcyjnych lub wykonawczych. Standaryzacja pozwala na racjonalizację tych procesów. W takim przypadku, określony standard może oznaczać wzorzec, punkt odniesienia, ale w pewnej stopniowanej skali. Potocznie może to oznaczać, że pewien element budynku lub cały budynek został wykonany w standardzie podstawowym lub dobrym, doskonałym, a nawet luksusowym.

Jednocześnie istnieją standardy postępowania i myślenia, które też dotyczą budownictwa. Śmiało można powiedzieć, że we współczesnym budownictwie standardem jest kształtowanie procesu budowlanego głównie z uwzględnieniem kryteriów kosztowych lub nawet cenowych (to ogromna różnica). Takie działania prowadzą do zaniku standaryzacji technicznych, ponieważ droższe technologie są automatycznie odrzucane. To zaś prowadzi do ich zaniku, a czasami wręcz „wykreślenia” z listy stosowanych technologii. Wtedy możemy mówić o upadku technicznej kultury budowlanej, ponieważ w sytuacji zapotrzebowania na wyższy poziom budowania nie ma kto go wykonać lub nie są już dostępne odpowiednie do tego materiały. Z tego powodu warto przypomnieć kilka wyższych standardów budowania. 

 

 

Czytaj więcej >>

Materiały Budowlane 8/2019, strona 58-60 (spis treści >>)