Prefabrykowane deski gzymsowe DWD Polymer przeznaczone są do ochrony mostowych elementów betonowych, stalowych lub żelbetowych przed niszczącym działaniem aktywnych chemicznie roztworów wodnych. Dodatkowo pełnią funkcję deskowania traconego kapy chodnikowej. Produkowane są z polimerobetonu lub laminatu z żywic poliestrowych. Dostępne są w kilku rodzajach różniących się wymiarami i sposobem rozmieszczenia elementów mocujących. W przekroju mogą być prostoliniowe (tzw. proste) lub krzywoliniowe (tzw. profilowane). Deski gzymsowe z polimerobetonu mają standardowo grubość 40 mm, natomiast z żywicy poliestrowej – co najmniej 5 mm.

W procesach powstawania i rozwoju uszkodzeń wewnątrz struktury betonów ważną rolę odgrywa adhezja występująca pomiędzy poszczególnymi składnikami kompozytu. Zjawisko to określa bowiem powierzchniową współpracę matrycy cementowej z inkluzjami w postaci ziarn kruszywa oraz zjawiska fizykochemiczne, które zachodzą w obrębie kontaktu obu tych materiałów. Związane jest to z występowaniem oddziaływań chemicznych i mechanicznych na połączeniu wspomnianych dwóch faz kompozytu. Pierwsze z nich związane są z aktywnością chemiczną zaczynu i kruszywa, drugie natomiast z nierównościami występującymi na powierzchni ich kontaktu.

Połączenia typu belka - słup w konstrukcjach prefabrykowanych. Kształtowanie i wymiarowanie połączeń jest jednym z najistotniejszych zagadnień w projektowaniu konstrukcji prefabrykowanych. Podstawową rolą połączeń jest zapewnienie współpracy między elementami prefabrykowanymi przez odpowiednie przekazywanie obciążeń między nimi. Połączenia elementów konstrukcyjnych muszą spełniać wiele wymagań projektowych, przy czym dla poszczególnych rodzajów połączeń za decydujące mogą być uznane rożne kryteria [„PCI Design Handbook: Precast and Prestressed Concrete”, 7th Edition, 2007].

W „Materiałach Budowlanych” 7/09 w artykule Problem zakotwienia strzemion ze stali zbrojeniowej B500 SP – EPSTAL®, zaprezentowano badania żelbetowych belek zbrojonych na ścinanie stalami o średniej (klasaB) oraz o dużej ciągliwości (klasa C – EPSTAL®), które zostały wykonane na przełomie lat 2006/2007, na zlecenie Centrum Promocji Jakości Stali, w Katedrze Konstrukcji Budowlanych Politechniki Śląskiej. W trakcie badania zaobserwowano rozginanie się zakotwienia strzemion oraz ich wysunięcie z betonu, co powodowało utratę nośności belek (bardziej szczegółowy opis na stronie www.cpjs.pl).

W okresie przed transformacją gospodarczą Fabud był największą fabryką domów w technologii wielkopłytowej w południowej Polsce. Przełom lat 90-tych spowodował całkowite załamanie budownictwa wielkopłytowego i wymusił na przedsiębiorstwie głęboką restrukturyzację poczynając od formy prawnej, poprzez redukcję zatrudnienia, a kończąc na zmianie oferty w kierunku dostosowania do potrzeb rynku. Obecnie podstawowym produktem spółki są betonowe elementy do konstrukcji takich obiektów jak: magazyny, centra logistyczne, centra handlowe czy hale produkcyjne, a także mostów i innych obiektów drogowych.

Włókna syntetyczne RUREDILX FIBER54 (RXF 54) wprowadzone na rynek przez włoską firmę „Ruredil” mają na celu polepszenie właściwości mechanicznych i zwiększenie trwałości betonu. Są to włókna monofilamentowe (95%) i fibrylizowane (5%) wytwarzane ze specjalnej mieszaniny kopolimeru i polipropylenu. Ich chropowata powierzchnia zapewnia efektywne zamocowanie w betonie i gwarantuje szybkie, równomierne rozmieszczenie w całej objętości mieszanki betonowej.
Parametry fizyczne i mechaniczne włókien RUREDIL X FIBER 54:
- gęstość – 0,91 kg/dm3;
- długość – 54 mm;
- równoważna średnica – 0,069 mm;
- stosunek długości do średnicy – 782;
- wytrzymałość na rozciąganie – 620 – 758 MPa;
- temperatura topnienia – > 150 °C;
- odporność chemiczna – całkowita.

Pierwszą obszerną informację techniczną na temat prefabrykatów wieńcowych KZE iKWE oraz prefabrykatów nadprożowych KZNiKWN podano w miesięczniku „Materiały Budowlane” nr 5/2008, w artykule „Wykonywanie stropów i nadproży z zastosowaniem elementów wieńcowych i nadprożowych”. W wyniku przeprowadzonych obserwacji, badań i analiz, w rozwiązaniach opisanych w wymienionym artykule, wprowadzono kilka istotnych zmian konstrukcyjnych. Zmiany te wpływają przede wszystkim na podwyższenie właściwości użytkowych, głównie w prefabrykatach nadprożowych, a także poprawienie technologiczności siatek zbrojeniowych stosowanych w prefabrykatach i elementów prefabrykowanych.

Przedsiębiorstwo Solbet Kolbuszowa Spółka Akcyjna rozpoczęło swoją działalność w lipcu 1966 r. jako Zakłady Żelbetowe Elementów Prefabrykowanych „Kolbet”. Następnie od 24 stycznia 2000 r., już jako firma „Prefabet – Kolbuszowa” S.A., weszło w skład Grupy Kapitałowej Solbet Sp. z o.o.w Solcu Kujawskim. 15 czerwca 2005 r. „Prefabet – Kolbuszowa” S.A. zmienił nazwę na SOLBET KOLBUSZOWA S.A. Firma prowadzi produkcję i sprzedaż materiałów budowlanych na terenie kraju, głównie Polski południowo- wschodniej, oraz na eksport. Jest obecna w Danii, Słowacji, Czechach i na Ukrainie. Przedsiębiorstwo zatrudnia ok. 330 pracowników. Roczny przychód ze sprzedaży to ok. 48 mln zł.