Przepisy techniczno-budowlane oprócz roli regulacyjnej spełniają ważną rolę w rozwoju techniki i innowacyjności. Można, tak jak jest dotychczas w obszarze bezpieczeństwa pożarowego, formułować je przez szczegółowy system nakazów i zakazów, których cel użytkowy nie jest jasno sprecyzowany i można się go tylko domyślać, lub przez formułowanie celów użytkowych. W pierwszym przypadku przepisy hamują rozwój techniczny, w drugim skłaniają producentów i projektantów do szukania różnych metod osiągnięcia postawionego celu.

Zapewnienie bezpiecznych warunków ewakuacji z budynków i innych obiektów budowlanych na wypadek pożaru lub innego zdarzenia niebezpiecznego jest jednym z najważniejszych elementów ochrony przeciwpożarowej. Tymczasem od pewnego czasu obserwuje się niepokojące zjawisko, polegające na instrumentalnym traktowaniu przepisów techniczno-budowlanych dotyczących warunków ewakuacji. Dotyczy to przede wszystkim niewłaściwego stosowania pojęć przejścia i dojścia ewakuacyjnego. Wykorzystując przy tym ogólnie sformułowane dopuszczenie wynikające z przepisów dotyczące prowadzenia ewakuacji przez więcej niż jedno pomieszczenie (maksymalnie 3)…

Prawo budowlane w art. 10 zapisem o treści: Wyroby wytworzone w celu zastosowania w obiekcie budowlanym w sposób trwały, o właściwościach użytkowych, umożliwiających prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym spełnienie wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, można stosować przy wykonywaniu robót budowlanych wyłącznie, jeżeli wyroby te zostały wprowadzone do obrotu zgodnie z przepisami odrębnymi przenosi ideę ogólnych zasad systemu oceny zgodności [ustawa z 30 sierpnia2002 r. o systemie oceny zgodności –Dz.U. nr 166, poz. 1360] do budownictwa. Pomimo wielu lat obowiązywania tego zapisu bardzo często są problemy w praktycznym jego stosowaniu.

Założenia metody obliczeniowej wg wymienionej normy są następujące:
- w obliczeniach uwzględnia się wszystkie materiały palne znajdujące się w analizowanej strefie pożarowej;
- wszystkie materiały palne są równomiernie rozmieszczone na powierzchni strefy pożarowej;
- nie uwzględnia się materiałów zanurzonych w wodzie i roztworach wodnych oraz materiałów o zawartości wody ponad 60%;
- niektóre materiały w zależności od postaci występowania uwzględnia się w ilości 10% lub 20% ich rzeczywistej masy.

W 2004 r. Instytut Techniki Budowlanej opracował Instrukcję 401/2004 pt. Przyporządkowanie określeniom występującym w przepisach techniczno-budowlanych klas reakcji na ogień wg PN-EN. Jej celem było umożliwienie stosowania wyrobów budowlanych sklasyfikowanych wg zasad stosowanych w Unii Europejskiej, w zakresie zgodnym z polskimi przepisami techniczno-budowlanymi. W Instrukcji ujęto określenia stosowane w przepisach techniczno-budowlanych dotyczące stopnia palności i rozprzestrzeniania ognia, z wyjątkiem rozprzestrzeniania ognia przez ściany zewnętrzne przy działaniu ognia od zewnątrz, gdyż system klas reakcji na ogień jest oparty na scenariuszach pożaru wewnętrznego.

System ognioochronny PAROC FireSAFE to rozwiązanie przeznaczone do zabezpieczeń konstrukcji stalowych elementów nośnych, przegród oraz stropów betonowych. Jego głównymi elementami są płyty z wełny kamiennej, klasyfikowane w najwyższej euroklasie reakcji na ogień –A1: PAROC FPS 17, PAROC FPS 17t i PAROC FPS 17ta. System PAROC FireSAFE uzyskał Europejską Aprobatę Techniczną ETA-08/0093, wydaną przez Fiński Instytut Badawczy VTT Espoo.

Z silikatów, czyli wyrobów wapienno-piaskowych można wykonać wszystkie ściany każdego budynku, np. konstrukcyjne, działowe, ściany piwnic, ogniowe. System Nowoczesne SILIKATY umożliwia proste zaprojektowanie i wykonanie budynku spełniającego wszystkie wymagania zarówno inwestora, jak i te zawarte w normach i przepisach prawa. Jedno z wymagań podstawowych stawianych budynkom dotyczy bezpieczeństwa pożarowego. Oznacza to, że budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób i z takich materiałów, aby podczas pożaru zapewniona była odpowiednia nośność ich konstrukcji oraz ograniczone rozprzestrzenianie się ognia i dymu zarówno w budynku, jak i na sąsiednie obiekty.