Materiał kompozytowy zbudowany jest z co najmniej dwóch różnych składników, przy czym ich połączenie zachodzi na poziomie makroskopowym. Najbardziej popularnym tego typu materiałem stosowanym w budownictwie jest żelbet. W latach czterdziestych minionego wieku, kiedy wprowadzono włókna szklane, potem węglowe, grafitowe i aramidowe, materiały kompozytowe z ich użyciem na bazie żywic epoksydowych, poliuretanowych, fenolowych, poliwęglanowych, polietylenowych znalazły zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, w tym w budownictwie.
Firma LS Tech Homes S.A. wprowadziła profile konstrukcyjne z kompozytów poliestrowo-szklanych (żywice poliestrowe zbrojone włóknem szklanym) takie jak teowniki i ceowniki do swoich rozwiązań wznoszenia obiektów w systemie SIP (elementy tej metody zaprezentowano w miesięczniku „Materiały Budowlane” nr 9/2012, s. 26 – 27). Profile te wytwarzane metodą przeciągania zastępują tradycyjne dla systemu SIP belki drewniane i z racji właściwości mechanicznych minimalizują liczbę elementów konstrukcji budynku.
LS Tech Homes S.A.
www.lstech-homes.com
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel. 32 210 18 26
dr inż. Jadwiga Fangrat, Instytut Techniki Budowlanej
Od numeru 4/2012 do 9/2012 w miesięczniku „Materiały Budowlane” publikowany był cykl artykułów pod wspólnym tytułem "Jak wymagania środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych?", w których eksperci ITB prezentowali swoje poglądy na temat zmian, jakie zagadnienia środowiskowe implikują w zakresie wymagań podstawowych (WP - tabela) dotyczących obiektów budowlanych.
- Jadwiga Fangrat: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 1. Bezpieczeństwo pożarowe, „Materiały Budowlane” nr 4/2012 (WP 2),
- Halina Prejzner, Jadwiga Fangrat: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 2. Higiena, zdrowie i środowisko, „Materiały Budowlane” nr 5/2012 (WP 3),
- Roman Gajownik, Jan Sieczkowski, Sebastian Wall: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 3. Nośność i stateczność oraz bezpieczeństwo użytkowania i dostępność obiektów, „Materiały Budowlane” nr 6/2012 (WP 1, WP 4),
- Elżbieta Nowicka: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 4. Ochrona przed hałasem, „Materiały Budowlane” nr 7/2012 (WP 5),
- Robert Geryło: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 5. Oszczędność energii i izolacyjność cieplna, „Materiały Budowlane” nr 8/2012 (WP 6),
- Michał Piasecki: Jak zagadnienia środowiskowe zmieniają wymagania podstawowe dotyczące obiektów budowlanych? Część 6. Zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych, „Materiały Budowlane” nr 9/2012 (WP 7).
mgr inż. Krzysztof Janczura
Członek Rady Stowarzyszenia Producentów Betonów, Prezes firmy JORDAHL & PFEIFER Technika Budowlana Sp. z o.o.
Stosowanie Eurokodów, a szczególnie Eurokodu 2 (PN-EN 1992-1-1 – Projektowanie konstrukcji z betonu – część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków jest obecnie, przy niestety błędnym tłumaczeniu tekstu źródłowego oraz bardzo „skąpym” w treści załączniku krajowym, bardzo trudne przy projektowaniu i w zasadzie niemożliwe bez stosowania własnych interpretacji postanowień zapisów tej normy przez projektantów. Porównując naszą sytuację ze stanem tych przepisów w Niemczech, można zauważyć z jednej strony skrupulatne przygotowanie się środowiska naukowego w Niemczech do wprowadzenia postanowień Eurokodów przez bardzo szczegółowe ich uzupełnienie w postaci załącznika krajowego i publikacji norm z konkretnym tekstem załącznika. Projektant czytający normę ma więc nie tylko kompletne wyjaśnienie zawartych w niej zapisów (bez dowolności interpretacyjnej), ale również to wyjaśnienie znajduje się w miejscu tego zapisu (wyróżnione jest inną czcionką lub tłem tekstu).
dr inż. Szymon Dawczyński, Politechnika Śląska
System Eurokodów wymaga od projektanta zapewnienia wymaganej nośności, użytkowalności i trwałości konstrukcji (są to tzw. wymagania podstawowe sformułowane w punkcie 2.1. normy PN-EN 1990:2004 Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji). W ślad za ogólnymi uwagami idą zalecenia szczegółowe, które w przypadku konstrukcji betonowych można znaleźć w normie PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. Uwzględnienie trwałości na etapie projektowania konstrukcji ma swoje uzasadnienie ekonomiczne, gdyż pozwala uniknąć kosztownych napraw w przyszłości.
Kategorie projektowanego okresu użytkowania oraz przewidywane okresy użytkowania w zależności od rodzaju konstrukcji podane są w PN-EN 1990:2004 Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji.
***
RC structures durability assurance – requirements according to Eurocode 2
The paper presents the problem of concrete structure durability according to the guidelines included in the Eurocode 2. Corrosion processes of both concrete and steel have been briefly discussed as well as the following terms: classes of exposition and classes of construction. The proper designing of the concrete structures, due to their durability, consist in application of the appropriate concrete cover, application of the right concrete and limiting the width of cracks opening.
mgr inż. Ewa Durda, dr hab. inż. Jadwiga Laska, prof. dr hab. inż. Jan Małolepszy
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Stwierdzono, że przebadane superplastyfikatory na bazie polieterów wielokarboksylowych mogą działać przyspieszająco
lub opóźniająco na proces wiązania ABK. Ich wpływ zależy od ciężaru cząsteczkowego i polidyspersyjności polimeru, tzn. polimery o niskiej masie cząsteczkowej wydłużają czas wiązania. Zastosowane domieszki znacznie redukują ilość wody w procesie produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego. Próbki zawierające superplastyfikatory w ilościach umożliwiających redukcję wody do 20% wykazały ok. 10% większą gęstość oraz ok. 20% większą wytrzymałość na ściskanie w porównaniu z próbkami bez plastyfikatorów. Nie zaobserwowano istotnych zmian właściwości gotowego ABK w zależności od rodzaju superplastyfikatora.
Artykuł „Wpływ superplastyfikatorów polimerowych na właściwości ABK”, został wygłoszony podczas 5. Międzynarodowej Konferencji Autoklawizowanego Betonu Komórkowego (wrzesień 2011 r.).
prof. dr hab. inż. Jacek Gołaszewski, dr inż. Tomasz Ponikiewski, Politechnika Śląska
Betony nowej generacji charakteryzują się dużą zawartością dodatków mineralnych modyfikujących ich wybrane właściwości (np. mączka wapienna, popiół lotny krzemionkowy, zmielony granulowany żużel wielkopiecowy, pył krzemionkowy). Podstawowym wymaganiem stawianym przy projektowaniu i wykonywaniu takich betonów jest zapewnienie im dobrej urabialności w trakcie całego procesu betonowania. W związku z tym, że urabialność jest kluczem do uzyskania betonu dobrej jakości, przeprowadzono serię badań mających na celu zweryfikowanie możliwości uzyskania betonów samozagęszczalnych z dodatkiem popiołu lotnego wapiennego. Przebadano samozagęszczalny beton zwykły (BSZ), wysokowartościowy beton samozagęszczalny (WWBSZ) oraz fibrobeton samozagęszczalny (FBSZ).
Badania potwierdziły możliwość stosowania w tych betonach popiołów lotnych wapiennych, z zachowaniem zakładanych parametrów technologicznych oraz urabialności. Zaobserwowano jednak, że wraz ze wzrostem zawartości popiołu lotnego wapiennego pogorszyła się urabialność mieszanek.
Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Oddział Szkła i Materiałów Budowlanych w Krakowie opracował nowatorskie rozwiązanie – wewnętrzną trwałą ochronę betonu przed korozją siarczanową. Polega ona na dodaniu do mieszanki betonowej w trakcie jej sporządzania odpowiedniej ilości krzemianu dwuwapniowego, zawierającego zmienną ilość baru w roztworze stałym (bar z krzemianem dwuwapniowym tworzy roztwory stałe). Szczególnym obszarem stosowania tego nowatorskiego rozwiązania są zakłady wytwarzające betony cementowe na bazie zaczynu z cementu portlandzkiego, zwłaszcza zakłady betonu komórkowego.
Wynalazek jest przedmiotem zgłoszenia patentowego do UP RP nr P. 394960. Autorzy: prof. dr hab. inż. Wiesław Kurdowski, dr inż. Henryk Szeląg.
Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych Oddział Szkła i Materiałów Budowlanych w Krakowie
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.icimb.pl
Start 
