W latach siedemdziesiątych i początku osiemdziesiątych ubiegłego wieku wybudowano w Polsce wiele fabryk domów, których koszt wyniósł 50mld zł. Dzięki dużemu potencjałowi zakładów prefabrykacji można było wybudować w technologiach uprzemysłowionych 14 mln m2 pum (powierzchnia użytkowa mieszkań) rocznie, z czego 9,4mlnm2 pum to produkcja z elementów wielkopłytowych, a ok. 4,6mlnm2 pum w wytwórniach elementów wielkoblokowych. Zdolność produkcyjną ówczesnych fabryk domów, produkujących prefabrykaty dla budownictwa mieszkaniowego, szacowano na 18,0 mln m2 pum, co dawało możliwość budowy ponad 300 tys. mieszkań wg tamtych standardów, tj. o powierzchni ok. 55 m2.