Energooszczędność w budownictwie

O mostkach cieplnych w przegrodach

Mostkami cieplnymi nazywamy miejsca w obudowie zewnętrznej budynku, w których występuje znaczne obniżenie temperatury wewnętrznej powierzchni i wzrost gęstości strumienia cieplnego w stosunku do pozostałej części przegrody. Występują one najczęściej w ścianach zewnętrznych. Ich wpływ na straty ciepła z pomieszczeń na zewnątrz jest zwykle niepomijalny, a przy złym rozwiązaniu detali budowlanych może być bardzo duży.

Ocena efektów zrealizowanych termomodernizacji

Na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury została opracowana przez Narodową Agencję Poszanowania Energii SA praca studialna, w której dokonano oceny praktycznie osiąganych efektów termomodernizacji zrealizowanych w ramach działającego już 8 lat programu wpierania przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Oszczędności uzyskane w przykładowych analizowanych obiektach zostały porównane z oszczędnościami przewidywanymi w audytach energetycznych.

Świadoma termomodernizacja budynków, czyli jak nie wpaść w pułapkę

Najpopularniejszą metodą ociepleń zewnętrznych ścian budynków jest bezspoinowy system ociepleń (BSO). Na temat tego rozwiązania napisano już prawie wszystko i w percepcji wielu osób pojawia się przekonanie, że wykonanie ocieplenia jest procesem nieskomplikowanym, który może być „łatwo, tanio i dobrze” przeprowadzony. To może być prawda, ale należy zadać sobie pytanie, co oznacza „łatwo, tanio i dobrze”.

W Górnej Austrii wydano 50 tysięcy certyfikatów

Dyskusje wokół Dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, jakie toczą się w niektórych
środowiskach, nazbyt często dotyczą spraw drugorzędnych, a pomijają istotę zagadnienia,
jakim jest energooszczędność budynków. Energia, którą można zaoszczędzić, nie pogarszając, a najczęściej
poprawiając komfort użytkowania obiektów budowlanych, może mieć wielostronny pozytywny wpływ na gospodarkę.

Kto się boi wdrożenia w Polsce Dyrektywy 2002/91/WE ?

Dyrektywa UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków nie jest wymysłem „biurokratów
z Brukseli”, aby wyciągać ostatni grosz z kasy mieszkańca, ale wynikiem doświadczeń wielu krajów,
nagromadzonych podczas kilkunastu lat oszczędzania na kosztach użytkowania budynków.
W USA już w 1995 r. istniało wiele lokalnych (stanowych lub miejskich) systemów oceny energetycznej budynków mieszkalnych (HERS – Home Energy Rating System). Polegały one na oszacowaniu rocznego zużycia (lub kosztu) energii, obejmującego jej zużycie na ogrzewanie, wentylację, klimatyzację, przygotowanie ciepłej wody, a także oświetlenie i drobne napędy. Oszacowania dokonywali certyfikowani eksperci, częściowo na koszt właściciela, a częściowo na koszt administracji stanowej, która niekiedy przeprowadzała także weryfikację ocen, aby zapewnić równy ich poziom. Efektem był certyfikat energetyczny budynku. Stosowane było przyznawanie budynkom stopni w formie od jednej do trzech gwiazdek (Energy Star) lub określonej liczby punktów, np. w skali 100-punktowej.