Beton stał się bazą architektury globalnej, a zarazem symbolem architektury modernistycznej za sprawą manifestu Antonio Sant Elegio w 1914 r., a w zastosowaniu praktycznym i powszechnym w twórczości Le Corbusiera i jego następców. Tacy architekci jak Oskar Niemeyer, Carlo Skarpa, Tadao Ando, Santiago Calatrava, Ricardo Bofil oraz cała grupa szwajcarskich minimalistów traktują beton jako tworzywo projektu, od ekspresji wyeksponowanej w konstrukcji po fakturowe rozwiązania detalu i elewacji, dla których wydaje się, że nie ma granic technologicznych. Beton stanowi podstawę współczesnej technologii budowlanej i jest najczęściej stosowanym materiałem zarówno konstrukcyjnym, jak i elewacyjno-dekoratorskim. Sposób jego użycia czy aplikacji zależy wyłącznie od filozofii twórczej architekta i zasobności portfela klienta.