Efektem nadmiernego zawilgocenia ścian, oprócz pogorszenia walorów estetycznych, jak przebarwienia na powierzchni czy krystalizacja soli, jest obniżenie wytrzymałości na ściskanie cegły i zaprawy. Szczególnie zaprawa wapienna, wykonana na spoiwie „powietrznym”, a nie hydraulicznym, pod wpływem dużego zawilgocenia traci swoje właściwości konstrukcyjne. Powoduje to zmniejszenie trwałości murów. Ponadto woda zgromadzona w murach stwarza niekorzystny mikroklimat w pomieszczeniach, pogarsza właściwości termoizolacyjne przegród zewnętrznych i przyczynia się do stopniowej destrukcji muru.

Obserwowane ostatnio zjawiska pogodowe, powodzie, ulewne deszcze powodują uszkodzenia obiektów. Zalanie obiektu, nawet gdy spowodowane czystą wodą, nastręcza wielu problemów. Nowoczesne materiały budowlane wykonane z elementów lekkich, porowatych o niskim współczynniku przenikania cieplnego są idealnym medium chłonącym wodę. Usunięcie zanieczyszczeń oraz wilgoci z tych materiałów oraz ochrona przed korozją biologiczną nastręcza wielu poważnych problemów. Od wielu lat Skandynawowie skutecznie eliminują szkody będące wynikiem wilgoci w obiektach przez zastosowanie systemu Munters® oczyszczania i osuszania budynków.

Trzydziestoletnie doświadczenie w badaniu i stosowaniu różnych metod ochrony przeciwwilgociowej budynków, w tym głównie odtwarzania izolacji poziomych, upoważnia mnie do dokonania szerszej oceny skuteczności poszczególnych rozwiązań technologiczno-materiałowych. Diagnoza nie dotyczy tylko samego efektu zablokowania transportu kapilarnego wilgoci, lecz również zagadnień związanych z trwałością, a także powstawaniem zjawisk ubocznych, które niejednokrotnie przysparzają użytkownikom równie wielu poważnych problemów, jak sama wilgoć.

Szesnastowieczna wieża – jedyna pozostałość po późnogotyckim kościele św. Mikołaja w Szczecinku – jest jednym z najcenniejszych zabytków miasta. Obecnie znajduje się tu muzeum z interesującą kolekcją zabytków związanych z regionem. Prywatny inwestor, który w bezpośrednim sąsiedztwie wieży wybudował centrum handlowe, zobowiązał się do przeprowadzenia remontu konserwatorskiego i przywrócenia budowli do dawnej świetności. Prace przeprowadzono jesienią 2009 r. wg zaleceń specjalistów z Toruńskiego Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika.

Mozaiki są obecnie bardzo często stosowane do prac wykończeniowych w basenach. Należy jednak podkreślić, że prace wykończeniowe z zastosowaniem tego materiału wymagają szczególnej staranności. Wszystkie powierzchnie przygotowane pod przyklejenie mozaiki muszą być wyjątkowo równe i bardzo dobrze uszczelnione. Ze względu na mały wymiar elementów, klejenie odbywa się przeważnie grzebieniem 4 mm. Po dociśnięciu tej warstwy pod okładziną pozostaje ok. dwumilimetrowa „poduszka” kleju. Nie zgubi się więc w niej żadnej nierówności.

W Polsce uszczelnienia podpłytowe można wprowadzić do obrotu, jeśli posiadają jeden z trzech dokumentów:
- deklarację zgodności z Aprobatą Techniczną ITB wydaną na podstawie ZUAT;
- deklarację zgodności z Europejską Aprobatą Techniczną wydaną na podstawie wytycznych ETAG 022 Zestawy wodoszczelnych pokryć ścian i podłóg pomieszczeń mokrych:
Część 1. Zestawy wyrobów nanoszonych w postaci płynnej;
Część 2. Uszczelnianie membranami uszczelniającymi;
Część 3. Uszczelnianie płytami wodoszczelnymi;
- deklarację zgodności z PN-EN 14891 Produkty ciekłe nieprzepuszczające wody stosowane pod zaprawy klejące do płytek ceramicznych.

Jakość i trwałość izolacji wodochronnych jest bardzo istotna przy zabezpieczaniu konstrukcji budowlanych. W przypadku materiałów charakteryzujących się strukturą kapilarno-porowatą (np. cegła, pustak, beton komórkowy), istnieje niebezpieczeństwo zawilgocenia dużych partii konstrukcji przez kapilarny transport wilgoci, nawet jeśli dochodzi tylko do miejscowego uszkodzenia izolacji. Do wykonywania izolacji wodochronnych w obiektach budowlanych nowo wznoszonych i remontowanych powszechnie stosuje się materiały bitumiczne na bazie asfaltów ponaftowych.

Aby izolacja wodochronna była skuteczna, musi być dobrze zaprojektowana, poprawnie wykonana i chroniona przed uszkodzeniem w trakcie eksploatacji obiektu. Etap eksploatacji zaczyna się od wykonania hydroizolacji, a dokładnie od momentu zabezpieczenia powłoki wodochronnej. To, czy pozostałe prace budowlane jeszcze trwają, jest bez znaczenia. Jeżeli chodzi o naprawy powłok hydroizolacyjnych, to wyróżnić można dwa przypadki zależne od przyczyn uszkodzenia. Jeżeli uszkodzenie powłoki jest skutkiem podstawowych błędów projektowo-wykonawczych, to naprawa jest możliwa przez ponowne, poprawne wykonanie całej izolacji.