logo

e-ISSN 2449-951X
ISSN 0137-2971
Pierwotna wersja - elektroniczna
Pierwotna wersja językowa - angielska

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

Decydując się na budowę ogrodu zimowego, warto wcześniej przeanalizować nie tylko jego usytuowanie względem słońca czy rodzaj wentylacji, ale także parametry materiałów
z jakich będzie wykonany.

Radosław Klepko, Product Manager Reynaers Polska, zwraca uwagę na kilka podstawowych elementów konstrukcji, które – niepoprawnie zaprojektowane – z pewnością przysporzą nam kłopotów po kilkunastu miesiącach użytkowania. Do najważniejszych należą: fundament, izolacja przeciwwodna w warstwie posadczej, założenia wytrzymałościowe konstrukcji, źle dostosowany pakiet szkła zespolonego, brak podparcia dachu w części frontowej oraz brak przekładek termicznych.
Jednym z newralgicznych elementów konstrukcji ogrodu zimowego jest odpowiednio trwałe podłoże oraz fundament – zbrojony i zaizolowany termicznie i przeciwwodnie
(na specjalnej folii polietylenowej, warunkującej szczelność połączenia). Najlepiej, jeśli fundament zostanie zaprojektowany i wykonany jeszcze w trakcie budowy domu.
Od podłoża zaś zależy, czy fundament przeniesie bez odkształceń lub pękania obciążenie wynikające z posadowienia szklanej konstrukcji oraz ewentualne obciążenia wiatrem i śniegiem. Jeżeli konstrukcja fundamentu będzie zbyt słaba, z pewnością – pod obciążeniem ogrodu zimowego – w pewnym momencie pęknie. Bardzo często w wyniku takich pęknięć zmienia się także geometria konstrukcji, co skutkuje powstawaniem przecieków (rozszczelnień i nieszczelności).
Kolejna ważna rzecz to zaprojektowanie miejsca odprowadzania wody opadowej.

Fundament natomiast powinien wystawać co najmniej 15 cm nad ziemię, aby krople deszczu odbijające się od podłoża nie zachlapywały ścian ogrodu, a woda przenikająca do profilu konstrukcji mogła z niego swobodnie wypływać. Można także rozsypać wokół zewnętrznych ścian ogrodu kamyki lub żwir, które rozproszą upadające na nie krople deszczu, znacznie eliminując problem zabrudzenia konstrukcji.
Założenia wytrzymałościowe projektu powinny zawierać kalkulację uwzględniającą strefy opadów śniegu i wiatru oraz obciążenie szkłem. Konstrukcja ogrodu zimowego musi być zaprojektowana tak, żeby nie zaszkodził jej ciężar zalegającego śniegu lub podmuchy wiatru. Nie może też ulegać rozszczelnieniu, co grozi zwłaszcza w miejscu połączenia ścian ogrodu zimowego z budynkiem. Dach powinien więc mieć odpowiednie pochylenie (10-45 stopni), umożliwiające swobodne zsuwanie się śniegu.
Pakiet szkła przeznaczonego na konstrukcję dachową powinien składać się ze szkła bezpiecznego (klejonego) oraz hartowanego. Każda szyba zespolona stosowana na dach powinna składać się z tafli hartowanej (górna szyba pakietu zespolonego) oraz laminowanej, klejonej (dolna szyba pakietu zespolonego).
Wymiana powietrza jest podstawą funkcjonowania każdego pomieszczenia, zwłaszcza ogrodu zimowego zbudowanego ze szkła. Radosław Klepko z Reynaers Polska poleca odwrócenie cyklu wentylacji poprzez podawanie powietrza do wewnątrz z góry, a odprowadzanie poprzez wywietrzniki umieszczone w dolnej części konstrukcji. Dzięki takiemu przepływowi polepsza się komfort użytkowania.
Ostatnim, ale równie istotnym elementem konstrukcji ogrodu zimowego, na który trzeba zwrócić baczniejszą uwagę jest odpowiednio dobrany system profili aluminiowych.
Sprawdzona firma wykonawcza, mająca doświadczenie w projektowaniu i budowie ogrodów zimowych z pewnością uchroni nas przed negatywnymi konsekwencjami źle użytych materiałów. Listę takich firm można znaleźć m.in. na stronie internetowej: www.ogrodyzimowe.com.