Badania betonów samozagęszczalnych modyfikowanych wybranymi rodzajami włókien stalowych wykazują wpływ ich dodatku na pogarszanie się urabialności świeżej mieszanki oraz wzrost wytrzymałości stwardniałych fibrobetonów z mieszanek samozagęszczalnych. Z punktu widzenia uzyskania optymalnej zawartości włókien stalowych w betonie samozagęszczalnym, w sposób ograniczony pogarszających urabialność oraz poprawiających wytrzymałość betonu na ściskanie, na podstawie dotychczasowych badań zalecany jest udział objętościowy włókien 0,5%.

Występują problemy z  zachowaniem jednorodnego wypełnienia przestrzeni betonu dodawanymi włóknami, a wymagane procesy technologiczne w przypadku tego typu betonów jeszcze bardziej utrudniają zachowanie jednorodności struktury. Pompowany fibrobeton samozagęszczalny powinien być bezpośrednio podawany w  miejsce zabetonowania z ograniczeniem poziomego przemieszczania sięmieszanki w obrębie formowanej struktury betonowej. Wskazane wydaje się  przeprowadzenie badań określających w szerszym zakresie wpływ włókien stalowych na właściwości świeżego i stwardniałego betonu samozagęszczalnego, opierając się na zmienności tzw. czynnika włóknistego. Z punktu widzenia urabialności wydaje się właściwe dodawanie włókien krótszych o wyższym udziale objętościowym w mieszance betonowej, co powinno wpłynąć na zachowanie jednorodności struktury formowanego betonu. Wpływ kształtu stosowanych włókien, ważny z punktu widzenia zakotwienia w matrycy betonu samozagęszczalnego, nie został w badaniach jednoznacznie określone.