dr inż. Krzysztof Kamiński

Inwestor zainteresowany osuszeniem budynku często otrzymuje w ofercie bezpłatne wykonanie wstępnych badań i diagnozy stanu obiektu. Potencjalny wykonawca ocenia zawilgocenie ścian najczęściej za pomocą mierników elektrycznych, a wynik jest na ogół przesądzony: obiekt jest zawilgocony i jedynie proponowana przez oferenta metoda jest najlepszym panaceum na kłopoty inwestor. Decyzja o odbiorze prac osuszenia ścian często poprzedzona jest powtórnymi badaniami miernikiem elektrycznym przez wykonawcę robót. Wynik badania jest oczywisty: osuszanie zakończyło się sukcesem.

Literatura
[1]Wójcik R., Pomiary wilgotności przegród budowlanych. Materiały Budowlane nr 8/2002
[2] Kamiński K.: Badania rzeczywistego rozkładu zawilgocenia ścian, Theoretical Foundations of Civil Engineering – XIII, Ed. by W. Szcześniak, OW PW Warsaw 2005, pp. 417 – 422.
[3] Kamiński K.: Applied masonry rising damp models incongruity with „in situ” and laboratory findings,AMCM’2008AnalyticalModels and New Concepts in Concrete and Masonry Structures., 6th International Conference, Łódź, str. 357 – 358.
[4] Kamiński K.: Brick walls structural moisture content – a new approach to diagnostic procedure. Vol. I, 11th International Congress on Deterioration and Conservation of Stone Toruń, 15-20 IX 2008, str. 389 – 396.
[5] Kamiński K.: O nieprzydatności wilgotnościomierzy elektrycznych do badania zawilgocenia ścian murowych cegły ceramicznej, Inżynieria i Budownictwo, nr 4/2008, 2008, str. 188 – 192.
[6] WTA Merkblatt 4-11-02/D: Messung der Feuchte von mineralischen Baustoffen. [7] ŐNORM B 3355-1:2006. Trockenlegung von feuchtemMauerwerk. Teil 1: Bauwerksdiagnose und Planungsgrundlagen.

Zamów dostęp do artykułu >>