W 2010 r. firma CHEMADEX S.A. przystąpiła do budowy żelbetowego silosu sprężanego obwodowo, zlokalizowanego na terenie cukrowni Krajowej Spółki Cukrowej w Nakle nad Notecią. Na podwykonawcę sprężania wybrano firmę DYWIDAG- -Systems International Sp. z o.o. (DSI). Charakterystyka silosu: wysokość płaszcza żelbetowego (bez wieży operacyjnej) 34,1 m; średnica wewnętrzna 45,0m; pojemność 50 tys. t.Sprężenie zaprojektowano z kabli 7-splotowych (od poziomu ± 0,00 m do poziomu +18,86 m) i 4-splotowych (od poziomu +18,86mdo poziomu 32,25m). Wykorzystano system, który ma Europejską Aprobatę Techniczną ETA-06/0025 – System sprężania splotami od 2 do 22 splotów do sprężania konstrukcji z przyczepnością. Użyto kabli sprężających typu SUSPA-Splot 6-4 i 6-7, ze stali sprężającej o wytrzymałości charakterystycznej 1860 MPa i polu przekroju poprzecznego 150 mm2. Dopuszczalna siła sprężającawgETA-06/0025wprzypadku kabla 6-4 to 864 kN, a kabla 6-7 1512 kN.
Zamów dostęp do artykułu >>
Duża kubatura gdyńskiej hali sportowo-widowiskowej została harmonijnie wpisana w otaczający ją pejzaż. Podkreśleniu tej łączności z bardzo atrakcyjnym środowiskiem przyrodniczym służą wysokie zielone skarpy otaczające ściany zewnętrzne budynku na całej ich wysokości. Ukrycie dużego obiektu sportowego pod ziemnymi nasypami korzystnie wpłynęło na jego kształt i walory użytkowe. Hala wymagała wyeksponowania od strony centrum, między nasypem kolejowym i dużą galerią handlową. Czytelny znak w panoramie miasta stanowi atrakcyjna konstrukcja łukowa, wspomagana cięgnami, przypominająca naprężony i najeżony kolcami grzbiet zwierzęcia. Użyte w konstrukcji maszty i liny odciągów nawiązują do symboliki morskiej oraz dają wrażenie lekkości wielkiej konstrukcji.
Samotnej pierwotnie hali, obsypanej ziemią i przypominającej jeden z okolicznych pagórków, obecnie towarzyszą znacznie większe bryły stadionów do rugby i piłkarskiego, zlokalizowanych wzdłuż Drogi Gdyńskiej jako kolej ne obiekty Gdyńskiego Forum Sportu.
Projekt konkursowy z 2000 r. zakładał realizację dużo większego obiektu (na prawie 12 tys. widzów). Jednak w 2002 r. inwestor zrezygnował z bieżni lekkoatletycznej, a liczbę miejsc na widowni ograniczył do 4 tys. Łączny koszt budowy nie przekroczył 20 min euro i był znacznie niższy niż w przypadku innych porównywalnych hal europejskich, spełniających rygorystyczne wymagania FIBA (Międzynarodowej Federacji Koszykarskiej) dotyczące rozgrywania zawodów rangi międzynarodowej.
Hala może być wzorem skromności dla innych obiektów użyteczności publicznej. Ekonomiczne wykończenie wnętrz jest surowe i trwałe. Na dużych powierzchniach przeważa beton. Lokalnie wyeksponowane są poręcze i cokoły ze stali nierdzewnej.
Zamów dostęp do artykułu >>
Stadion żużlowy w Toruniu (przeznaczony jest także na inne imprezy sportowe, rekreacyjne i kulturalne) ma zadaszoną widownię stałą na 15 tys. widzów. Projekt przewidywał możliwość powiększenia zadaszenia na szerokość toru żużlowego, co uczyniono w drugim etapie realizowanym w 2011 r.
Charakterystyka obiektu:
•powierzchnia terenu - 72 471,0 m2;
•powierzchnia stadionu i obiektów kubaturowych -26649.0 m2, w tym: powierzchnia toru żużlowego- 5308.0 m2; powierzchnia jądra toru - 6863,0 m2; powierzchnia pasa bezpieczeństwa - 1283,0 m2; powierzchnia zabudowy kubaturowej-13 195.0 m2; powierzchnia zieleni - 13 947,5 m2;
•powierzchnia jezdni manewrowych (wewnętrznych) -12 466,5 m2;
•powierzchnia stanowisk parkingowych - 6647,6 m2. Od strony zachodniej projektuje się parking na 12 autobusów, a po stronie wschodniej parking na 502 samochody osobowe. Miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych znajdują się w sąsiedztwie wydzielonych dla nich miejsc na widowni;
•powierzchnia chodników - 12 760.4 m2;
•ogółem powierzchnia pomieszczeń -4866.07 m2, w tym: powierzchnia użytkowa - 3454.41 m2 (powierzchnia podstawowa-1986.82 m2; powierzchnia pomocnicza -1467.59 m2; powierzchnia usługowa - 469.93 m2; powierzchnia ruchu - 945.73 m2);
•powierzchnia całkowita - 5651,52 m2;
•powierzchnia konstrukcji - 785.45 m2;
•powierzchnia zadaszenia docelowo - 16 983,00 m2: etap I - zadaszenie trybun - 13 337;00 m2; etap II - zadaszenie toru żużlowego - 5646,00 m2;
•powierzchnia widowni - 10 066.50 m2, w tym dolnej - 4412,00 m2; górnej - 5654,50 m2;
•powierzchnia korony stadionu na poziomie +5,0 pomiędzy widownią a linią ściągów + taras - 6905.00 m2;
•kubatura budynków zamkniętych - 26 802 m3;
•kubatura budowli otwartych i zadaszonych - 273 375 m3;
•kubatura łącznie - 300 1 77 m3.
Zamów dostęp do artykułu >>
Koncepcję architektoniczną stadionu we Wrocławiu przygotowała znana i ceniona w całej Europie pracownia architektoniczna - JSK Architekci. Zaproponowany projekt to stadion-lampion, który wyróżnia przede wszystkim bardzo nowoczesna koncepcja architektoniczna. Pewne zmiany w projekcie pojawiły się po wejściu na budowę nowego wykonawcy wrocławskiego obiektu - firmy Max Boegl. To on, aby usprawnić budowę, zaproponował wykorzystanie wysokiej jakości prefabrykatów (rygle zębate, stopnie trybun, ściany womitoriów, czyli wejść na trybuny), mimo że ich zastosowanie było dużym wyzwaniem logistycznym. Długość największych z nich, rygli zębatych, dochodziła do 36 m, a masa 1101. Ich transport odbywał się nocą, żeby nie sparaliżować ruchu we Wrocławiu. Na płycie przyszłego boiska zamontowany został także potężny 750-tono-wy dźwig, który swobodnie podnosił do góry i przemieszczał we właściwe miejsca wznoszonej konstrukcji te oqromne elementy konstrukcyjne.
Zamów dostęp do artykułu >>
Na życzenie inwestora Stadionu Miejskiego w Poznaniu zdecydowano się na wykonanie jednobarwnej posadzki żywicznej w kolorze RAL 7038 (najbardziej zbliżonym do koloru prefabrykatów betonowych) na powierzchni betonowych płyt audytoryjnych i na stropach w ciągach komunikacyjnych. Zgodnie z PN-EN 1504 2 zabezpieczono ponad kilkanaście tysięcy metrów kwadratowych posadzek przy użyciu kombinacji barwnych systemów epoksydowo-poliuretanowych posadzek żywicznych. Należy podkreślić, że początkowo posadzki żywiczne w ogóle nie były przewidywane w projekcie. W trakcie budowy IV trybuny stwierdzono jednak, iż w wyniku zastosowania rozwiązania konstrukcyjnego zmierzającego do zminimalizowania ciężaru własnego stropów (przez włożenie prostopadłościennych wkładek styropianowych w części nadbetonu), na krawędziach płyt filigranowych pojawiły się mikrorysy i do konstrukcji stropów dostawała się woda (wówczas jeszcze nie było nad IV trybuną zadaszenia). Ten proces degradacji stropów żelbetowych należało szybko powstrzymać i poszukiwano skutecznego rozwiązania. Najlepszym sposobem okazało się zastosowanie posadzek z żywic poliuretanowych. Po konsultacjach z projektantami i inwestorem zdecydowano się, że na powierzchniach zewnętrznych zastosowany będzie trójwarstwowy system posadzek żywicznych w wersji antypoślizgowej R12 z górną warstwą odporną na promieniowanie UV. Powierzchnie żelbetowe stropów pokryto poliuretanową powłoką żywiczną zdolną do przenoszenia zarysowań z podłoża betonowego.
Zamów dostęp do artykułu >>
Głównym wykonawcą Stadionu Miejskiego w Poznaniu jest Konsorcjum, którego liderem jest Hydrobudowa Polska S. A., natomiast projektantem obiektu biuro projektowe Modern Constructions Systems. Pierwotny projekt rozbudowy stadionu uległ zmianie po wyłonieniu i ogłoszeniu gospodarza UEFA Euro 2012. Gdy wybrano Poznań jako miasto, w którym odbędą się mecze, zmieniony został projekt już modernizowanego obiektu. Dziś stadion może pomieścić 43 tys. widzów, dysponuje ponad 100-metrowymi szatniami dla zawodników, lożą reprezentacyjną i 44 skyboxami. Obecnie obiekt ma nieco ponad 213 m długości, 220 m szerokości i 56 m wysokości. Przy budowie wykonawca korzystał z najnowszych rozwiązań technologicznych (technika podnoszenia największych elementów konstrukcji dachowej, ale także, za stosowanie podkładek neoprenowych
do niwelowania drgań na audytoriach, system monitoringu konstrukcji stalowej dachu, zastosowanie tłumików masowych do zniwelowania drgań dźwigarów głównych konstrukcji stalowej etc.). Stadion jest pełen nowatorskich rozwiązań.
Zamów dostęp do artykułu >>
Stadion piłkarski na Euro 2012 w Gdańsku jest jednym z trzech nowo budowanych obiektów na Euro 2012 w Polsce. Został zlokalizowany w dzielnicy Gdańsk – Letnica na działce o powierzchni 34 ha. Zgodnie z wytycznymi UEFA stadion zaprojektowano dla 40 180 widzów. Podstawowe wymiary stadionu: długość 235 m, szerokość 204 m i wysokość 45 m. Na działce przewidziano: powierzchnię zabudowy 43 650 m2, w tym część komercyjna 9 200 m2, powierzchnia trybun 26 600 m2, powierzchnia zielona 18 000 m2, drogi 18 000 m2, miejsca parkingowe 2 776 m2. Budowa stadionu pochłonęła ok. 50 000 m3 betonu, ok. 8 000 t stali zbrojeniowej oraz 7 000 t stali na konstrukcję dachu.
Zamów dostęp do artykułu >>
W celu sprawnej realizacji projektu budowy stadionu PGE ARENA Gdańsk, miasto Gdańsk powołało do życia spółkę o nazwie Biuro Inwestycji Euro Gdańsk 2012 Sp. z o.o. (BIEG2012), którą mam zaszczyt kierować. Jej zadaniem jest nie tylko koordynacja i realizacja budowy stadionu piłkarskiego w Gdańsku, ale także przygotowanie obiektu do funkcjonowania w długo falowej perspektywie. BIEG2012 od początku prowadzi projekt budowy stadionu na wszystkich możliwych płaszczyznach, także wykorzystania obiektu w celach komercyjnych i marketingowych. Wzorując się na przykładach funkcjonowania stadionów w Europie Zachodniej, korzystaliśmy z doradztwa tak znanych firm, jak: Ernst&Young w zakresie studium wykonalności, Amsterdam Arena Advisory w zakresie komercjalizacji i eksploatacji oraz Mott Mac Donald w zakresie rozwiązań technicznych i projektowych budowanego
obiektu.
Zamów dostęp do artykułu >>
Start 
