Podstawowym wskaźnikiem stosowanym do oceny izolacyjności akustycznej ścian zewnętrznych w budynku jest wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’A2, którego wartość zależy w dużym stopniu od izolacyjności akustycznej ściany w paśmie niskich częstotliwości. Wymagania akustyczne wyrażone za pomocą wskaźnika R’A2 dostosowane są do hałasu drogowego w mieście, którego charakterystyczną cechą jest duża zawartość energii akustycznej w paśmie stosunkowo niskich częstotliwości. Jeżeli budynek zlokalizowany jest w terenie, w którym przeważają inne rodzaje hałasu zewnętrznego, np. hałas pochodzący od dróg szybkiego ruchu, hałas lotniczy w małej odległości od lotniska, wówczas przy ustalaniu wymagań akustycznych stosuje się wskaźnik R’A1, którego wartość w większym stopniu zależy od izolacyjności akustycznej przegrody w paśmie średnich i wysokich częstotliwości.