Dworzec kolejowy, którego budynek jest przedmiotem badań, to jedna z największych osobowych stacji kolejowych na Dolnym Śląsku i w Polsce. Budynek został wybudowany w połowie XIX wieku. Ma mury ceglane grubości 0,45 – 1,10mw piwnicy i 0,40 – 0,90m na parterze. Z uwagi na konieczność przebudowy i modernizacji budynku oraz planu zagospodarowania piwnic, konieczne było wykonanie badań wilgotnościowych murów ścian piwnic i parteru, a także badań rodzaju i stężenia soli w murach. Opis stanu technicznego zawilgoconych murów W wyniku przeprowadzonych wizji lokalnych, szczegółowych oględzin, odkrywek, pomiarów i badań makroskopowych stwierdzono m.in.:
● ubytki i wykruszanie się zaprawy
w spoinach;
● powierzchniowe ubytki i złuszczenia
cegieł;