Azbest stanowi duże zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzkiego, dlatego też powinien podlegać sukcesywnej eliminacji. Zgodnie z krajowymi przepisami wyroby zawierające azbest dopuszcza się do użytkowania nie dłużej niż do 31 grudnia 2032 r., przy czym należy uwzględniać wyniki przeprowadzonych kontroli i oceny stanu tych wyrobów. Wzór oceny stanu technicznego i możliwości bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z 5 sierpnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów i warunków bezpiecznego użytkowania i usuwania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. z 2010 r. nr 162, poz. 1089).

Współspalanie paliw z odpadów podczas produkcji klinkieru cementowego wpisuje się znakomicie w strategię zrównoważonego rozwoju. W wielu krajach europejskich od kilkudziesięciu lat w ten sposób zagospodarowuje się różnego rodzaju odpady. W Polsce w 2000 r. cementownie uzyskały 2% ciepła z odpadów. Od tego czasu udało się pozyskać dla tego sposobu zagospodarowania odpadów sprzymierzeńców z wielu środowisk, w tym lokalne społeczności i organizacje ekologiczne. Gruntownie zmodernizowane zakłady cementowe w Polsce są dobrze przygotowane do współspalania odpadów, dając pełną gwarancję bezpieczeństwa ekologicznego..

Fosfogipsy stanowią produkt uboczny przy produkcji kwasu fosforowego, który wykorzystuje się do produkcji nawozu sztucznego, zwanego superfosfatem potrójnym lub pojedynczym, jak również przy produkcji nawozów uboższych w fosfor. Gospodarka światowa zużywa ogromne ilości kwasu fosforowego. Jedynym surowcem do produkcji kwasu fosforowego są mineralne surowce fosforowe występujące w przyrodzie jako złoża fosforytów i apatytów. Kwasu fosforowego nie można otrzymać metodą mokrą bez odpadów, które nazywamy fosfogipsami.

Jednym z aspektów trwałości konstrukcji ziemnych jest ich odporność na działanie czynników klimatycznych. Największy wpływ na budowle ziemne mają opady deszczu oraz spływająca woda. Naturalnym zabezpieczeniem skarp przed erozją jest roślinność, która dzięki systemowi korzennemu jest swego rodzaju zbrojeniem skarpy, a trawa i krzewy na powierzchni skarpy działają jako bariera przed deszczem i zapobiegają wypłukiwaniu gruntu przez wodę opadową. Skarpa przerośnięta roślinnością z reguły nie wymaga dodatkowego wzmocnienia, a jedynie zabiegów pielęgnacyjnych.

Geosyntetyki, zgodnie z normą PN-EN 10318:2007 Geosyntetyki. Terminy i definicje, dzielą się na trzy grupy (tabela 1): geosyntetyki; geotekstylne wyroby pokrewne; bariery geosyntetyczne. Działający w Polsce Komitet Techniczny Polskiego Komitetu Normalizacyjnego nr 142 ds. Geosyntetyków opracował do maja 2010 r. 16 norm zharmonizowanych na geosyntetyki, w tym 5 norm dotyczących wymaganych właściwości barier geosyntetycznych:
- PN-EN:13493:2007 Bariery geosyntetyczne. Właściwości wymagane w odniesieniu do wyrobów stosowanych do budowy magazynów i składowisk odpadów stałych;

Ostatnia nowelizacja ustawy o odpadach, która weszła w życie 12 marca 2010 r. (Ustawa z 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2010 r. nr 28, poz. 145)), wprowadziła m.in. zmiany dla prowadzących działalność polegającą na świadczeniu usług budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw, a także przetwarzania odpadów zawierających azbest w urządzeniach przewoźnych. Zmiany te dotyczą głównie firm remontowo-budowlanych.

Ciągły wzrost natężenia ruchu na najstarszej autostradzie M1 w Wielkiej Brytanii, biegnącej z Londynu w kierunku północnym, wymusił konieczność poszerzenia jezdni o dodatkowe pasy ruchu. Ich budowa wymagała poszerzenia istniejących nasypów oraz podcięcia skarp. Zarówno w jednym, jak i drugim przypadku zaprojektowano zabezpieczenie z użyciem samo wiercących gwoździ gruntowych DYWI® Drill. Zadaniem gwoździ jest stabilizacja gruntu w strefie oddziaływania powierzchni poślizgu oraz umożliwienie zamocowania konstrukcji oblicowania za pomocą systemowych płyt oporowych.

Osłony przeciwdźwiękowe (naturalne lub sztuczne) stosowane są w celu obniżenia poziomu hałasu do wartości dopuszczalnych, które zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. 2007 r. nr 120 poz. 826). Inne wymagania obowiązują w nocy (2200 ÷ 600), a inne w ciągu dnia. W tabeli 1 zestawiono wybrane wartości maksymalne dopuszczalnego poziomu natężenia dźwięku w zależności od rodzaju jego źródła, przeznaczenia terenu oraz pory dnia (w tym przypadku określono przedział czasu odniesienia).