logo

e-ISSN 2449-951X
ISSN 0137-2971
Pierwotna wersja - elektroniczna
Pierwotna wersja językowa - angielska

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

dr inż. Maciej Połyga, Polychem Systems Sp. z o.o.

Spieniony poliuretan otrzymywany jest najczęściej z tzw. systemu poliuretanowego, będącego zestawem dwóch lub więcej komponentów, które w wyniku ich mieszania reagują chemicznie, dając w rezultacie żądane tworzywo. Najczęściej stosowany jest układ dwuskładnikowy A+B, przy czym składnik A to mieszanina tzw. polioli (oligoeteroli i oligoestroli) katalizatorów, stabilizatorów, środków pomocniczych oraz substancji spieniającej (poroforu). Natomiast składnik B to tzw. składnik izocyjanianowy, zawierający najczęściej homologi MDI (diizocyjanianu difenylometanu) bądź – w specyficznych zastosowaniach – TDI (diizocyjanian toluenodiylu).
Najważniejsze jest to, że otrzymanie pianki z takiego systemu jest bardzo proste i nie wiąże się z dużą  energochłonnością. Piankę otrzymać można nawet przez mieszanie ręczne składników systemu (za pomocą mieszadła wysokoobrotowego). W niektórych przypadkach konieczne jest jednak stosowanie specjalnego urządzenia mieszającego (agregatu) nisko- lub wysokociśnieniowego, ale agregat wysokociśnieniowy jest bardziej energooszczędny niż wytłaczarki czy wtryskarki, gdyż podczas wytwarzania pianki PUR pracuje pod ciśnieniem 100 – 180 barów, a temperatura składników wynosi 20 – 60 °C. Ponadto koszt form stosowanych do produkcji wyrobów formowanych z poliuretanu spienionego jest wielokrotnie mniejszy niż form wtryskowych, agregaty spieniające zajmują mniej miejsca niż linie do wtrysku lub wytłaczania. Możliwe jest też stosowanie maszyn mobilnych umożliwiających  produkcję i aplikację pianki PUR „in situ”. Może się to odbywać przez zalewanie wypełnianych przestrzeni. Tak izoluje się np. rurociągi przemysłowe i zbiorniki (wtrysk pianki pod płaszcz osłonowy).

Drugą, coraz bardziej popularną metodą stosowania pianki jest natrysk, pozwalający na bardzo szybkie i dokładne uzyskanie bezspoinowej warstwy izolacyjnej dowolnej grubości. Metodą tą izoluje się dachy oraz ściany i  sufity. W ramach tej technologii coraz większe uznanie zyskuje natrysk otwartokomórkowej pianki poliuretanowej na strychach i poddaszach.
Nowym ciekawym zastosowaniem spienionego poliuretanu jest natrysk pianki PUR wysokiej gęstości na tworzywowe wanny i brodziki w celu ich wzmocnienia.