mgr inż. Łukasz Adamus, Instytut Techniki Budowlanej
Ogólne zasady zrównoważonego rozwoju zostały sformułowane w 1996 r. Jednym z kluczowych jego elementów jest zrównoważone budownictwo. Istotnym elementem oceny zrównoważoności (ang. sustainability) budynków jest ich jakość środowiskowa – cecha trudna do zmierzenia, warunkowana przez środowiskowe właściwości użytkowe (ang. environmental performance).
Potrzeba wdrożenia w budownictwie zasad zrównoważonego rozwoju odnoszących się do kwestii środowiskowych przestaje być przedmiotem dyskusji. Obecnie działania instytucji naukowo-badawczych, normalizacyjnych i edukacyjnych są skupione na opracowywaniu metod i narzędzi umożliwiających oraz ułatwiających ten proces, tak aby wynikające z niego obciążenia dla budownictwa były jak najmniejsze. Należą do nich m.in. metody oceny jakości środowiskowej budynków oraz narzędzia do wspomagania decyzji mających na celu jej kształtowanie.
Materiały Budowlane 1/2014, strona 44-45 (spis treści >>)