Do najczęstszych wad i uszkodzeń posadzek żywicznych (tabela 1) należą odspojenia warstwy posadzki żywicznej od betonowego podkładu (A, C). Strefa zniszczenia przebiega z reguły w betonie (B). Podobnie jak w posadzkach betonowych występują rysy (H-L). Podatność na ścieranie objawia się zmatowieniami (H), wytarciami i powierzchniowymi zarysowaniami (I). Specyficznym objawem uszkodzeń posadzek żywicznych są spęcherzenia (D ÷ G). Powstają one podczas układania posadzki (D) lub po jej wykonaniu w okresie od kilku dni nawet do kilku lat. Rozróżnia się pęcherze mokre (wypełnione cieczą; F, G) i suche (wypełnione gazem). Różna jest lokalizacja początku zniszczenia (na granicy faz, w betonie, w powłoce). Średnica pęcherzy może sięgać od kilku milimetrów do ok. 20 cm (E). Większość wad i uszkodzeń posadzek żywicznych przejawia się w podobny sposób jak posadzek betonowych.