dr inż. Barbara Francke, Instytut Techniki Budowlanej; Zakład Inżynierii Materiałów Budowlanych
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Coraz częściej w pokryciach dachów płaskich, tzn. o spadku połaci dachowej do 20%, stosowane są pianki poliuretanowe zarówno do wykonywania pokryć na budynkach nowych, jak obiektach remontowanych, tzn. gdy wymagane jest docieplenie przekrycia dachowego. Na rynku dostępnych jest wiele rożnych rodzajów pianek PU, lecz wszystkie zawierają w składzie dwa surowce, uzyskiwane z przeróbki ropy naftowej – izocyjanian i poliol [1], tzn.: – komponent POLY: mieszanina polioli uzupełniona dodatkami (środki spieniające, uniepalniacze, katalizatory, stabilizatory oraz środki powierzchniowo czynne); – komponent ISO: pMDI (diizocyjanian difenylometanu).
Literatura
[1] Francke Barbara, Ewa Sudoł. 2016. Uwarunkowania techniczne stosowania w budownictwie poliuretanów spienianych in situ. Konferencja Chemia Budowlana, Warszawa.
[2] Francke Barbara. 2016. Prace własne. Warszawa. ITB.
[3] Francke Barbara. 2017. Prace własne. Warszawa. ITB.
[4] PN-EN 14315-1:2013-06Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie – Wyroby ze sztywnej pianki poliuretanowej (PUR) i pianki poliizocyjanurowej (PIR) formowane natryskowo in situ – Część 1: Specyfikacja systemu natrysku sztywnej pianki przed zastosowaniem.
[5] PN-B-02361:2010 Pochylenia połaci dachowych.
Materiały Budowlane 6/2020, strona 24-27 (spis treści >>)