dr inż. Wojciech Sikora, SAWE Sp. z o.o. Sp.k.
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Pierwsze dwie dekady XXI w. to renesans zastosowania drewna w budownictwie. Architekci, poszukując harmonizacji z otoczeniem i klimatem, zwrócili uwagę na naturalne materiały. Takim surowcem jest drewno, które dodatkowo charakteryzuje się korzystnym bilansem energetycznym. Powszechne obecnie stosowanie konstrukcji drewnianych w obiektach budowlanych możliwe jest m.in. dzięki technologiom ich prefabrykacji. Są to przede wszystkim dźwigary z drewna klejonego warstwowo oraz wiązary z litego drewna łączonego za pomocą płytek kolczastych. Takie kratownice mają zastosowanie w takich obiektach, jak sale sportowe, obiekty handlowe, obiekty rolnicze, hotele i restauracje, budownictwo mieszkaniowe i użyteczności publicznej.
Literatura
[1] PN-EN 1995-1-1 Projektowanie konstrukcji drewnianych. Część 1-1: Postanowienia ogólne. Reguły ogólne i reguły dotyczące budynków.
[2] PN-EN 1991-1-1 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 1-1: Oddziaływania ogólne. Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach.
[3] PN-EN 1991-1-3 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 1-3: Oddziaływania ogólne. Obciążenie śniegiem.
[4] PN-EN 1991-1-4 Oddziaływania na konstrukcje. Część 1-4: Oddziaływania ogólne. Oddziaływania wiatru.
[5] PN-EN 14250 Konstrukcje drewniane. Wymagania produkcyjne dotyczące prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych łączonych płytkami kolczastymi.
[6] Sikora W. 2012. „Konstrukcje drewniane – nieograniczone możliwości”. Nowoczesne Hale (4). Katowice.
Materiały Budowlane 11/2020, strona 21 - 23 (spis treści >>)