MB-05-2021

LAHTI PRO

Materiały Budowlane 05/2021, strona 63 (spis treści >>)

Ubrania oraz buty robocze na wiosnę i lato

mgr Jarosław Chojnacki, Profix Sp. z o.o.

2021 r. firma Profix poszerzyła swoje portfolio produktowe pod marką Lahti Pro o kilka interesujących produktów typu obuwie i odzież idealnych do pracy w okresie wiosenno-letnim. Charakteryzują się one bardzo dobrymi właściwościami termicznymi.

Zobacz więcej / Read more >>

Materiały Budowlane 05/2021, strona 62 (spis treści >>)

SOLETANCHE

Wejdź na stronę www.soletanche.pl

Materiały Budowlane 05/2021, strona 61 (spis treści >>)

Tunele Północnej Obwodnicy Krakowa

W 2020 r. firma Soletanche Polska zakończyła prace przy budowie najdłuższego miejskiego tunelu drogowego w Polsce, umożliwiającego bezkolizyjny przejazd trasą S2 przez warszawską dzielnicę Ursynów. Obecnie realizuje tunele TS14 i TS04, będące częścią trasy S52, zlokalizowane na terenie gminy Zielonki w województwie małopolskim, na zlecenie generalnego wykonawcy – konsorcjum firm Gülermak (lider) oraz Mosty Łódź. Ze względu na bardzo zróżnicowaną strukturę gruntu realizacja ścian tuneli w tych warunkach to prawdziwe wyzwanie.... Rzeźba terenu jest zróżnicowana.

Zobacz więcej / Read more >>

Materiały Budowlane 05/2021, strona 60 (spis treści >>)

Kolej na kolejowe mosty i wiadukty zabytkowe

Time for historic railway bridges and viaducts

dr hab. inż. Janusz Rymsza, prof. IDBiM, Instytut Badawczy Dróg i Mostów
ORCID: 0000-0002-0855-7036
prof. dr hab. inż. Barbara Rymsza, Instytut Badawczy Dróg i Mostów
ORCID: 0000-0002-0504-2360

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15199/33.2021.05.09
Artykuł przeglądowy

Streszczenie. W artykule omówiono dane będące w gestii wojewódzkich urzędów ochrony zabytków, a dotyczące zabytkowych mostów i wiaduktów kolejowych. Zwrócono uwagę na potrzebę większej dbałości o zabytkowe mosty i wiadukty kolejowe, uzupełnienie archiwizowanych danych o tych obiektach oraz na konieczność opracowania procedury oceny nośności zabytkowych obiektów mostowych, która powinna być odmienna od zasad projektowania nowych obiektów.
Słowa kluczowe: kolej; zabytki techniki; most; wiadukt; nośność.

Abstract. This article discusses the data held by the Province Heritage Monument Protection Office, relating to historic railway bridges and viaducts. Attention was drawn to the need for greater care for historic railway bridges and viaducts, supplementing the archived data on such objects and the necessity to elaborate a procedure for assessing the load-bearing capacity of historic bridge structures, which should be different from the rules of designing new structures.
Keywords: railway; historic technical objects; bridge; viaduct; load-bearing capacity.

Literatura
[1] Czuba M., T. Żelaśkiewicz, Mossakowski. 2019. „Budowa wiaduktów w ciągu kolejowej linii obwodowej nr 20 wWarszawie”.Materiały Budowlane 560 (4): 78 – 81.
[2] Dane dotyczące zabytków kolejowych obiektów inżynieryjnych. Departament Ochrony Zabytków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2020 r. (niepublikowane).
[3] Karaś S.,A. Krasnowski. 2013. „Dostosowanie obiektów mostowych na CMK do dużych prędkości pociągów w świetle badań teoretycznych i doświadczalnych”. Roads and Bridges – Drogi i Mosty 4, vol. 12: 385 – 410.
[4] Marecki A., W. Terlikowski. 2017. „Zdolność rewitalizacyjnamostu zabytkowego jako kryterium wyboru strategii remontowej”.Materiały Budowlane 543 (11): 95 – 96.
[5] PN-EN 1990. Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji, Warszawa 2004.
[6] PN-EN 1991-2. Eurokod 1: Oddziaływanie na konstrukcje. Część 2: Obciążenia ruchome mostów, Warszawa 2007.
[7] PN-85/S-10030 Obiekty mostowe. Obciążenia.
[8] PN-EN 15528 Kolejnictwo – Klasyfikacja linii w odniesieniu do oddziaływań pomiędzy obciążeniami granicznymi pojazdów szynowych a infrastrukturą, Warszawa 2017.
[9] Rozporządzenie Ministra Transportu i GospodarkiMorskiej z 10 września 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. poz. 987 z późn. zm.)
[10] Ustawa z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r., poz. 1333 t. j.).

Przyjęto do druku: 13.01.2021 r.

Zobacz więcej / Read more >>

Materiały Budowlane 05/2021, strona 58-59 (spis treści >>)

AVASIL

Wejdź na stronę www.jrs.eu

Materiały Budowlane 05/2021, strona 57 (spis treści >>)

Zawilgocenie budynków wielkopłytowych

dr inż. Justyna Sobczak-Piąstka, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy; Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii i Środowiska

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Budynki wielkopłytowe masowo wznoszono w Polsce w latach 1960 – 1990. Ich stan techniczny jest obecnie dość zróżnicowany i zależy m.in. od technologii montażu, systemu budowy oraz eksploatacji. Główne problemy budownictwa wielkopłytowego, to: korozja zbrojenia prefabrykatów i ich złączy, rysy występujące w warstwie fakturowej ścian zewnętrznych lub w elementach nośnych (ściany, stropy) oraz złączach pionowych i poziomych między elementami prefabrykowanymi, a także zawilgocenie elementów konstrukcyjnych, które intensyfikuje procesy destrukcyjne. Przed przystąpieniem do działań, mających na celu zatrzymanie tych niekorzystnych procesów, należy wykonać wiele badań w celu określenia rzeczywistego stanu technicznego obiektu i wskazania przyczyn uszkodzeń [2 ÷ 4].

Literatura
[1] Mniszek Wojciech, Jarosław Rogiński. 2007. „Wady konstrukcyjne budynków przyczyną zagrzybienia pomieszczeń”. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach, 1 (3): 31 – 44.
[2] Podhorecki Adam, Justyna Sobczak-Piąstka, Eugeniusz Makowski. 2011. „Wybrane aspekty systemowej eliminacji zagrożenia bezpieczeństwa użytkowania budynków wielkopłytowych”. Monografia pod redakcją Z. Mierczyka i R. Ostrowskiego „Ochrona przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń”, tom 2.WojskowaAkademia Techniczna, Warszawa: 641 – 663.
[3] Podhorecki Adam, Justyna Sobczak-Piąstka. 2012. „Diagnostyka konstrukcji budynków wielkopłytowych przy wykorzystaniu metod nieniszczących”. XXXVI Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna EKOMILITARIS 2012. Inżynieria bezpieczeństwa – ochrona przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń: 506 – 513. Zakopane.
[4] Sobczak-Piąstka Justyna. 2017. „Metoda badania jakości betonu w elementach konstrukcyjnych budynków wielkopłytowych”. Materiały Budowlane 537 (5): 37 – 38.DOI: 10.15199/33.2017.05.14.

Zobacz więcej / Read more >>

Materiały Budowlane 05/2021, strona 55-57 (spis treści >>)

Zmiany w projektowaniu systemów sygnalizacji pożarowej zgodnie ze Specyfikacją Techniczną PKN-CEN/TS 54-14:2018

dr inż. Waldemar Wnęk, Szkoła Główna Służy Pożarniczej

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

27 lipca 2020 r. Prezes Polskiego Komitetu Normalizacji (PKN) zatwierdził Specyfikację Techniczną PKNCEN/TS 54-14:2018 Systemy sygnalizacji pożarowej. Wytyczne planowania, projektowania, instalowania, uruchamiania, eksploatacji i konserwacji (zwaną dalej nową specyfikacją), która tak dawno oczekiwana przez społeczność, nie tylko projektantów, została przyjęta przez CEN 2marca 2018 r. [1]. Specyfikacja wprowadza zmiany w projektowaniu systemów sygnalizacji pożarowej.

Literatura
[1] PKN-CEN/TS 54-14:2018 Systemy sygnalizacji pożarowej. Wytyczne planowania, projektowania, instalowania, uruchamiania, eksploatacji i konserwacji.
[2] PN-EN 54-2:2002/A1:2007 Systemy sygnalizacji pożarowej. Centrale sygnalizacji pożarowej.
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. 2019. poz. 1065 z póź. zm.).