Wlatach osiemdziesiątych dwudziestego wieku rozpowszechniły się w Polsce metody odtwarzania poziomych izolacji przeciwwilgociowych, których mechanizm polega na zmniejszaniu kapilar. Wykorzystywano występującą w kapilarno-porowatych ciałach proporcjonalność między prędkością podnoszenia kapilarnego wody a wielkością promienia kapilary. Preparaty wprowadzone techniką iniekcyjną w strukturę zmniejszają promienie kapilar, co redukuje prędkość podciągania kapilarnego, a nawet powoduje stan bezruchu wilgoci kapilarnej.