logo

ISSN 0137-2971, e-ISSN 2449-951X

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

Elektrownie  wiatrowe w Europie

W grudniu 2008 Komisja Europejska przyjęła nowy pakiet legislacyjny tzw. 3x20 dotyczący: 20% poprawy efektywności energetycznej, 20% wzrostu udziału w produkcji energii ze źródeł odnawialnych, 20% obniżenia emisji gazów cieplarnianych w obrębie całej Wspólnoty.

Komisja Europejska zatwierdziła także obligatoryjne cele w zakresie udziału energii odnawialnej w produkcji energii poszczególnych krajów członkowskich w 2020 r. Cel dla Polski, to 15%. Pozostałym państwom członkowskim wyznaczone zostały na ogół przypadków wyższe cele. Zgodnie z danymi podanymi przez Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (EWEA), w 2008 roku energia wiatrowa odnotowała największy wzrost zainstalowanej mocy w stosunku do wszystkich innych technologii wywarzania energii.

 

Elektrownie  wiatrowe w Europie

W grudniu 2008 Komisja Europejska przyjęła nowy pakiet legislacyjny tzw. 3x20 dotyczący: 20% poprawy efektywności energetycznej, 20% wzrostu udziału w produkcji energii ze źródeł odnawialnych, 20% obniżenia emisji gazów cieplarnianych w obrębie całej Wspólnoty.

Komisja Europejska zatwierdziła także obligatoryjne cele w zakresie udziału energii odnawialnej w produkcji energii poszczególnych krajów członkowskich w 2020 r. Cel dla Polski, to 15%. Pozostałym państwom członkowskim wyznaczone zostały na ogół przypadków wyższe cele. Zgodnie z danymi podanymi przez Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (EWEA), w 2008 roku energia wiatrowa odnotowała największy wzrost zainstalowanej mocy w stosunku do wszystkich innych technologii wywarzania energii.

W ubiegłym roku zainstalowano w Unii Europejskiej 23,851 MW nowej mocy, z tego energetyka wiatrowa – 8 484 MW (43%); gaz - 6 932 MW (35%); ropa naftowa - 2 495 MW (13%), węgiel - 762 MW (4%) oraz elektrownie wodne - 473 MW (2%). Po raz pierwszy główną  technologią była energia wiatrowa. Pod koniec 2008 roku łączna moc zainstalowana w energetyce wiatrowej w Unii Europejskiej wyniosła 64 949 MW, czyli o 15% więcej niż w 2007 r.

2008 r. był również rokiem największego dotychczas rozwoju tego sektora w krajach nowo przyjętych do Unii Europejskiej. Węgry powiększyły dwukrotnie swoje moce wytwórcze (do 127 MW), Bułgaria potroiła z 57 MW do 158 MW. Polska była  liderem w regionie, w 2008 roku  osiągając moc zainstalowaną na poziomie 451 MW po wzroście z 276 MW.

Dynamicznie rozwijała się również energetyka wiatrowa na morzu. W 2008 roku zainstalowano 357 MW, co daje łącznie 1 471 MW zainstalowanej mocy. W chwili obecnej stanowi to prawie 2,3 % mocy zainstalowanej w elektrowniach wiatrowych  w Europie(EWEA).

 

 

Energetyka wiatrowa w Polsce

Energetyka wiatrowa w Polsce rozwija się zdecydowanie poniżej oczekiwań i możliwości. Łączna moc zainstalowana w kraju wynosi ok. 451 MW i choć dynamika rozwoju rynku bardzo wysoka (przyłączenie ok. 171 MW megawatów w 2008 r.), to zdecydowanie daleko nam jeszcze do liderów europejskich. Obecnie w Polsce posadowionych jest 227 koncesjonowanych elektrowni wiatrowych, co oznacza, że średnio zainstalowana turbina ma moc blisko 2MW . Nasycenie elektrowniami wiatrowymi na km2 powierzchni należy w Polsce do najniższych w Europie. Moc zainstalowana w energetyce wiatrowej na mieszkańca, to 0,0037 kW oraz 0,45 kW na km2 obszaru lądowego . Produkcja z energii wiatru w 2008 roku osiągnęła poziom 722,5 GWh. Udział generacji wiatrowej w całkowitym krajowym zużyciu energii elektrycznej wyniósł w roku 2008 ok. 0,5%. W tej dziedzinie Polska nie jest jeszcze widzialna na „wiatrowej” mapie świata, jesteśmy daleko za Niemcami, USA, Hiszpanią, Danią, Włochami, UK, Holandią, Portugalią, Francją, Grecją, Szwecją, Irlandią, ale kraj nasz ma duży potencjał rozwojowy. Powołując się na Raport Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej   "Ocena możliwości rozwoju i potencjału energetyki wiatrowej w Polsce do 2020r", biorąc pod uwagę obecne uwarunkowania techniczne i technologiczne i realnym poziomem rozwoju energetyki wiatrowej do 2020 r. jest instalacja 14000 MW i osiągnięcie produkcji energii elektrycznej z elektrowni wiatrowych na poziomie 30 TWH.

Zainteresowanie firm inwestowaniem w projekty wiatrowe jest bardzo duże. Szacuje się, że na krajowym rynku działać może obecnie nawet ponad 100 podmiotów zajmujących się przygotowaniem projektów wiatrowych lub pozyskiwaniem ziem pod inwestycje wiatrowe. Pomimo wielu narzekań na brak specjalistów z zakresu energetyki wiatrowej, brak rodzimych producentów wielkogabarytowych urządzeń, brak fabryk produkujących elektrownie wiatrowe - z rozwoju energetyki wiatrowej utrzymuje się w Polsce coraz więcej osób – podwykonawców, ekspertów wykonujących opracowania środowiskowe i energetyczne, projektantów, firm usługowych.

Szacunki przeprowadzone przez Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej wskazują, iż zatrudnienie w sektorze energetyki wiatrowej w Polsce wynosi dziś ok. 1200 osób. Większość  miejsc pracy tworzonych jest w firmach zajmujących się dewelopmentem projektów budowy farm wiatrowych.

W Europie dla porównania (na podstawie danych EWEA) w firmach związanych bezpośrednio i pośrednio z energetyką wiatrową obecnie zatrudnionych jest 160 tys. osób. Do 2020 roku przewiduje się, że zatrudnienie wzrośnie do 330 tys.

Niestety Inwestorzy zainteresowani rozwojem energetyki wiatrowej w Polsce natykają się na różnego rodzaju problemy. Większość z nich jest związanych  z możliwością przyłączenia turbin wiatrowych do sieci oraz z kwestiami środowiskowymi.

Główne bariery rozwoju rynku energetyki wiatrowej w Polsce, to:

1)     źle funkcjonujące procedury związane z przyłączem podmiotów do KSE,

2)     brak jasnych zasad podziału kosztów przyłącza pomiędzy operatorem sieci a podmiotem/ podmiotami przyłączanymi do sieci,

3)     brak skutecznych mechanizmów zobowiązujących operatorów sieci do planowej i szybkiej realizacji inwestycji sieciowych zwiększających bezpieczeństwo pracy systemu i umożliwiających przyłączanie odbiorców i wytwórców do KSE,

4)     brak prawnych możliwości szybkiej realizacji inwestycji sieciowych,

5)     wysokie wymogi środowiskowe w odniesieniu do elektrowni wiatrowych  – elektrownie muszą spełniać wyższe standardy niż inne inwestycje mogące oddziaływać na środowisko.

 

Wymienione wyżej bariery, nie wyczerpują listy problemów, z którymi zmagają się inwestorzy zainteresowani realizacją inwestycji w energetyce wiatrowej. Istnieje szereg innych barier, począwszy od tych politycznych, przez proceduralne i społeczne, które powodują, że projekty energetyki wiatrowej w Polsce powstają znacznie wolniej niż w Niemczech, Hiszpanii czy Irlandii. W związku z tym  Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej podejmuje działania na rzecz  podnoszenia wiedzy administracji rządowej i samorządowej, polityków oraz społeczeństwa, na temat korzyści płynących z wykorzystania wiatru do produkcji energii elektrycznej.