Zgodnie z ustawą z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2005 r. nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) przez pojęcie tereny zamknięte rozumie się tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych. W wyniku zmiany wprowadzonej do ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. nr 89, poz. 414 z późn. zm.) ustawą z 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw (Dz.U. nr 111, poz. 726), od 24 grudnia 1997 r. nastąpiła zmiana właściwości organów w zakresie sprawowania specjalistycznego nadzoru budowlanego na terenach zamkniętych służących potrzebom obronności i bezpieczeństwa państwa. Uchylone zostały dotychczasowe formy sprawowania nadzoru przez ministrów: Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, a zadania w tym zakresie zostały nałożone na wojewodów jako terenowe organy specjalistycznego nadzoru budowlanego (I instancji) oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego jako centralny organ administracji rządowej w sprawach administracji architektoniczno-budowlanej i specjalistycznego nadzoru budowlanego.