Gips, będący spoiwem mineralnym, jest materiałem niepalnym, a elementy budowli wykonane z gipsu zaliczane są do nierozprzestrzeniających ognia i spełniających najsurowsze wymagania wynikające z przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Gips zawiera ok. 20% chemicznie związanej wody krystalicznej, dzięki czemu do momentu całkowitej dehydratyzacji temperatura na zabudowie z gipsu nie przekracza 100 – 140 °C. Wykorzystując właściwości ogniochronne gipsu z zastosowaniem tego minerału wyprodukowano wiele materiałów płytowych, szeroko stosowanych w systemach pasywnej ochrony przeciwpożarowej.
Są to m. in.:
• płyty gipsowo-kartonowe ogniochronne typu F (EN-PN 520) grubości 12,5/15 mm przeznaczone do wykonywania elementów o podwyższonych wymaganiach ognioodporności, stosowanych w wentylowanych pomieszczeniach w których wilgotność względna powietrza nie przekracza 70%;