Wymagania ochrony cieplnej budynków przyczyniają się bezpośrednio do zmniejszenia zużycia nieodnawialnych surowców energetycznych i ochrony środowiska naturalnego. Ważnym krokiem na drodze do ograniczenia zużycia energii w krajach Unii Europejskiej wymaganego przez Protokół z Kioto jest Dyrektywa Europejska dotycząca charakterystyki energetycznej budynków, która została włączona na początku 2009 r. do polskiego ustawodawstwa. Protokół zobowiązuje również do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla o 8% do 2012 r. Polska, będąc stroną Protokołu, przyjęła zobowiązanie do zredukowania emisji gazów cieplarnianych o 6% do 2012 r. w stosunku do 1988 r. określonego jako rok bazowy. Jednym z ważnych sposobów redukcji emisji dwutlenku węgla do atmosfery jest ograniczenie zapotrzebowania na energię wykorzystywaną do ogrzewania budynków w wyniku termomodernizacji budynków mieszkalnych oraz użyteczności publicznej.
Obecnie zapotrzebowanie na chłód w budynkach pokrywane jest głównie za pomocą konwencjonalnych chłodziarek sprężarkowych. W ciągu ostatnich kilku lat wielkość powierzchni użytkowej, która jest chłodzona i/lub klimatyzowana, wzrosła. Krajowe i międzynarodowe badania przewidują kontynuację tego trendu. Spotęguje to występujące problemy związane z zaspokajaniem potrzeb energetycznych, jak: szczyty zapotrzebowania w lecie, zwiększone uzależnienie od importu energii oraz zwiększona emisja CO2 i problemy związane z czynnikami chłodniczymi. Z punktu widzenia ekologii i zasobów energetycznych najlepiej byłoby zaspokajać [...]
Artykuł jest tłumaczeniem wybranych fragmentów raportu Green Energy – the road to a Danish energy system without fossil fuel, który może być pouczający nie tylko z powodu przykładu, jak organizować opracowanie takich planów, ale również z powodu wniosków, które czytelnik może sam bez trudu zinterpretować i porównać z naszą rzeczywistością. Duńczykom opracowanie planu zajęło dwa lata. Teraz przechodzą do realizowania wniosków. W Polsce od roku w przygotowaniu podobnego dokumentu pomaga rządowi Społeczna Rada Narodowego Programu Redukcji Emisji. Miejmy nadzieję, że zakończy swoje prace w 2011 r., a rząd podejmie się realizacji ustaleń wynikających z tego planu.
W 2007 r. zrównoważone budownictwo zostało wskazane przez Komisję Europejską jako jeden z sześciu rynków pionierskich LMI1), które z uwagi na niewykorzystany potencjał innowacyjności i konkurencyjności wymagają skoordynowanego i kompleksowego wsparcia. Jednym z narzędzi wykorzystywanych w tym celu przez państwa członkowskie Unii Europejskiej ma być szeroko pojęta normalizacja, wdrażana równolegle ze zmianami regulacji prawnych, czy też z certyfikacją środowiskową. Działając w porozumieniu z Komisją Europejską, Rada Techniczna Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN BT) podjęła w 2008 r. uchwałę konstytuującą Grupę Roboczą 206 „CEN contribution to the EC lead market initiative on sustainable construction”mającą dokonać przeglądu i analizy [...]
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku na kilku głównych ulicach Warszawy, np. Puławskiej (od Rakowieckiej do Madalińskiego), Andersa (od Stawki do wiaduktu Gdańskiego), Nowy Świat wykonano głęboką przebudowę. Dokonano wymiany całej konstrukcji nawierzchni, a więc warstwy podbudowy wraz z trzema warstwami asfaltowymi. Na niektórych ulicach wykonywano szybkie naprawy, np. Świętokrzyskiej, Al. Jerozolimskich,Wisłostradzie, polegające na wymianie warstwy wiążącej i ścieralnej. Zastosowano wówczas modyfikację mieszanek mineralno- asfaltowych lub asfaltów polimerami. Ze względu na ograniczenia finansowe, zakres robót był jednak nieadekwatny do potrzeb wynikających z oceny stanu nawierzchni ulic.
Podstawa prawna wskazująca potrzebę opracowania scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru wynika z § 5 ust. 1, pkt 11 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz.U. nr 121, poz. 1137). Opracowanie scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru obiektu jest połączone z koncepcją ochrony przeciwpożarowej i służy do pewnego i skutecznego jej zapewnienia oraz stanowi podstawę formalną do projektowania systemów i instalacji zabezpieczeń przeciwpożarowych, a także do oceny ryzyka przez firmy ubezpieczeniowe [...]
Połączenia są bardzo często najsłabszym ogniwem konstrukcji drewnianych. Uszkodzenie lub zniszczenie łączników prowadzi nieuchronnie do degradacji lub awarii konstrukcji. Doświadczalne, analityczne lub numeryczne badania połączeń mają decydujący wpływ na przyjmowane modele do analizy połączeń, ich nośności i podatności. Bardzo ważny jest również wpływ czasu na stan i pracę konstrukcji. Artykuł zawiera wyniki badań doraźnych i długotrwałych połączeń elementów poszycia z płyt drewnopochodnych z konstrukcją drewnianą ścian, stropów i dachu za pomocą łączników mechanicznych.
Trwałość konstrukcji betonowych i żelbetowych jest elementem eksponowanym zarówno w Eurokodzie 2 [PN-EN 1992-1-1 wrzesień 2008. Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków, jak i w normach branżowych. Zgodnie z Eurokodem: Trwała konstrukcja powinna przez cały projektowany okres użytkowania spełniać wymagania ze względu na użytkowalność, nośność i stateczność, bez istotnego obniżenia przydatności lub nadmiernych nieprzewidzianych kosztów utrzymania. Trwałość konstrukcji jest więc funkcją właściwości materiału i warunków środowiskowych pracy obiektu.