W europejskiej strefie gospodarczej wyrobami oznaczonymi znakiem CE wolno handlować i wprowadzać je do obrotu, ale przydatność płyt do stosowania w elementach budowlanych, takich jak np. ściany, sufity itp. regulują przepisy krajowe.
Obowiązująca od września 2005 r. zharmonizowana norma EN 520 wprowadziła następujące nowe nazewnictwo poszczególnych typów płyt gipsowo-kartonowych: Typ A – standardowa płyta gipsowa; Typ D – płyta gipsowa o gęstości co najmniej 800 kg/m3; Typ F – płyta gipsowa o zwiększonej odporności na działanie wysokiej temperatury; Typ H – płyta gipsowa o obniżonej nasiąkliwości; Typ I – płyta gipsowa o podwyższonej twardości powierzchniowej; Typ P – płyta podkładowa pod tynk; Typ R – płyta gipsowa o podwyższonej wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu; Typ E – płyta gipsowa do usztywniania ściennych elementów zewnętrznych. Produkowane płyty g-k mogą być oznaczone pojedynczą cechą (typem) lub kombinacją kilku cech (typów).
Przeczytaj cały artykuł >>
www.rigips.pl
Przeczytaj cały artykuł >>
Materiały Budowlane 10/2013, strona 8-9 (spis treści >>)
mgr inż. Tomasz Rybarczyk, Solbet Sp. z o.o.
Firma SOLBET jest producentem nie tylko betonu komórkowego, ale też wielu wyrobów chemii budowlanej. Należą do nich: zaprawy murarskie (tradycyjne i do cienkich spoin), zaprawy tynkarskie (cienkowarstwowe, cementowo-wapienne), zaprawy klejące do systemów ociepleń, zaprawy klejące do płytek ceramicznych i kamiennych oraz wylewka.
Przeczytaj cały artykuł >>
www.solbet.pl
Przeczytaj cały artykuł >>
Materiały Budowlane 10/2013, strona 6-7 (spis treści >>)
mgr inż. Małgorzata Niziurska, mgr inż. Michał Wieczorek
Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Oddział w Krakowie
Zakład Gipsu i Chemii Budowlane
Zgodnie z Rozporządzeniem CPR nr 305/11 jednym z wymagań podstawowych, jakie muszą spełniać obiekty budowlane, jest Bezpieczeństwo pożarowe. Większość norm zharmonizowanych, w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego, nakłada na producentów wyrobów budowlanych obowiązek zadeklarowania klasy reakcji na ogień zgodnie z PN-EN 13501-1 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 1. Klasyfikacja na podstawie wyników badań reakcji na ogień.
W celu uzyskania określonej reakcji na ogień, w przypadku wszystkich klas z wyjątkiem klasy E, wyrób budowlany musi spełniać kryteria klasyfikacyjne odnoszące się do wyników badań uzyskanych dwiema spośród wymienionych w normie metod badawczych.
W laboratoriach Oddziału Szkła i Materiałów Budowlanych w Krakowie, należącego do Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych wykonywane są wszystkie badania niezbędne do określenia klasy reakcji na ogień w pełnym zakresie określonym w EN 13501-1. Są to badania:
● niepalności – badanie dla klas A1 i A2;
● ciepła spalania wyrobu i komponentów – badanie dla klas A1 i A2;
● SBI – określenie reakcji wyrobu na pojedynczy płonący przedmiot – badanie dla klas A2, B, C, D;
● zapalności małym płomieniem – badanie dla klas B, C, D, E;
● metodą płyty promieniującej – badanie wyrobów podłogowych klas A2 – E.
Wszystkie metody badawcze objęte są zakresem akredytacji PCA nr AB 605 i AB 864.
Przeczytaj cały artykuł >>
Materiały Budowlane 10/2013, strona 5 (spis treści >>)
Krzysztof Mrówczyński, Ekspert ds. Analiz Sektorowych Banku Pekao S.A.
Tego i ubiegłego roku producenci spoiw mineralnych nie mogą zaliczyć do udanych. Po okresie znakomitej koniunktury nastały dla branży chude lata – produkcja cementu, wapna i gipsu spadła do poziomów nienotowanych od lat.
Perspektywy rozwoju branży spoiw mineralnych
Silne pogorszenie warunków rynkowych nie wpłynęło zasadniczo na zmianę ogólnego pozytywnego obrazu branży spoiw mineralnych w Polsce. Kontrolowana w zdecydowanej większości przez kapitał zagraniczny i gruntownie zmodernizowana na przestrzeni ostatnich lat wydaje się być dobrze przygotowana na obecny kryzys. Duże udziały rynkowe poszczególnych podmiotów (a co za tym idzie większa swoboda w kształtowaniu polityki cenowej) oraz koncentracja na kilku obszarach działalności pozwala tym firmom na bezpieczne funkcjonowanie nawet w sytuacji znacznie ograniczonego popytu. Mimo to przedstawiciele branży dość mocno odczuwają negatywne skutki słabszej koniunktury, zdając sobie jednocześnie sprawę z tego, iż prawdopodobnie również nadchodzący rok będzie dla nich okresem dalszego wyczekiwania na poprawę sytuacji.
Przeczytaj cały artykuł >>
Materiały Budowlane 10/2013, strona 3-4 (spis treści >>)
Start 
