Metoda wskaźnika dojrzałości wykorzystuje zależności czas – temperatura – ciepło wydzielane podczas wiązania betonu i na podstawie stopnia hydratacji pozwala na obliczenie uogólnionego wieku betonu. Takie podejście umożliwia łatwe określenie parametrów betonu związanych ze stopniem hydratacji, np. wytrzymałość na ściskanie, porowatość, ciepło hydratacji. Temperaturowa zależność przyrostu wytrzymałości została opisana już w Anglii na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Wkrótce idea ta została wdrożona w Szwecji oraz Danii celem nieniszczącej oceny przyrostu wytrzymałości betonu w miejscu jego wbudowania.
Dzięki nowoczesnej produkcji kręgów betonowych oraz akcesoriów w firmie BRUK-BET, możliwe jest wykonywanie nowoczesnych i funkcjonalnych studni kanalizacyjnych. Zautomatyzowane procesy przygotowania mieszanki betonowej, formowania kręgów, monitoring ważnych parametrów produkcyjnych, zapewniają doskonałą jakość produktów. BRUK-BET oferuje dwa systemy kręgów szczelnych studni kanalizacyjnych: typu U oraz typu F. Mają one bardzo dużo cech wspólnych, ale też różnice, dlatego przedstawiamy je oddzielnie. W studniach kanalizacyjnych typu F kręgi łączone są na felc, natomiast w studniach typu U – na uszczelkę.
31 marca 2010 r. CEMEX dołączył do grona partnerów Forum Odpowiedzialnego Biznesu, czyli firm, które podejmują działania w zakresie odpowiedzialności społecznej i chcą czynnie dzielić się swoimi doświadczeniami. Wyróżnienie ukoronowało działania społeczne firmy, które podejmowane są jako element globalnej strategii oraz koncepcji zrównoważonego rozwoju. Od początku działalności w Polsce, a więc od 2005 r., firma CEMEX realizuje swoją koncepcję przez wspieranie lokalnej społeczności (w tym organizacji pozarządowych) oraz ochrony zagrożonych gatunków roślin i zwierząt.
Drenaż pionowy (Vertical Drains) stosowany jest w celu przyspieszenia konsolidacji gruntów nieprzepuszczalnych. Dreny wprowadzone odpowiednio gęsto w podłoże (rysunek 1) skracają drogę filtracji, przyspieszają odprowadzenie wody wyciskanej z gruntu oraz ułatwiają jej odpływ. Dzięki temu następuje konsolidacja gruntu i zanikają osiadania. Pozwala to szybciej wznosić nasypy i wprowadzać obciążenie budowli, a także stosować większe pochylenie skarp niż w podłożu naturalnym. Dreny pionowe najczęściej przecinają całą odwadnianą warstwę, aż do przepuszczalnego podłoża (jeżeli ono występuje).
Woda zawierająca sól, wnikając głęboko w beton, powoduje korozję konstrukcji betonowych/żelbetowych (np. filarów mostowych, stropów i ścian tuneli). W efekcie konieczne są kosztowne i czasochłonne naprawy. Aby zapobiec temu zjawisku, eksperci ds. materiałów firmy WACKER opracowali specjalne silany – organiczne związki krzemu, które zapobiegają przedostawaniu się soli do betonu. Charakteryzują się one znakomitym działaniem hydrofobowym. Silany zapobiegają przedostawaniu się wody do materiału budowlanego i rozpuszczonych w niej soli. Są trwałe i niezwykle odporne na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie ultrafioletowe, obciążenia termiczne oraz agresywne substancje i mikroorganizmy.
Prefabrykowane kable sprężające można ogólnie zdefiniować jako systemy sprężania przygotowane w zakładzie prefabrykacji producenta, gotowe do natychmiastowego wbudowania w konstrukcje. Produkty te są przygotowywane na bazie elementów składowych produkowanych przez właściciela systemu (elementy zakotwienia, rury osłonowe itp.) oraz stali sprężającej dostarczanej przez hutę. Definicji tej odpowiadają następujące systemy oferowane przez DSI (tabela):
- SUSPA-Splot, system kabli sprężających z przyczepnością od 2 do 22 splotów;
- SUSPA-Drut Ex, system sprężania zewnętrznego przy użyciu od 30 do 66 stalowych drutów.
Rozwój technologii nawierzchni drogowych w Polsce do końca lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku koncentrował się głównie na nawierzchniach asfaltowych. Nawierzchnie betonowe stosowano przede wszystkim na lotniskach, placach postojowych, drogach zakładowych. Zainteresowanie administracji drogowej nawierzchniami betonowymi spowodował kryzys energetyczny w gospodarce światowej, w tym również polskiej, w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Zostało ono spotęgowane, gdy w połowie lat dziewięćdziesiątych zaobserwowano nagminne zjawisko powstawania kolein w nawierzchniach asfaltowych, w wyniku m.in. zwiększającego się obciążenia osi pojazdów oraz wzrostu intensywności ruchu.
Budowa dróg i autostrad nierozłącznie związana jest z budową nasypów i wykopów często kilkudziesięciu metrowej wysokości. Dotyczy to przede wszystkim budowy autostrad, gdzie spadki niwelety trasy nie pozwalają na zmniejszenie głębokości wykopów. Powoduje to różne konsekwencje związane z utrzymaniem w należytym stanie dużych płaszczyzn o nachyleniu 1 : 1,5 (34o). Konieczna jest ich ochrona przed erozją powierzchniową, zapewnienie długotrwałej stateczności przy jednoczesnym zachowaniu estetycznego wyglądu i łatwego utrzymania w przyszłości. Spełnienie tych wszystkich wymagań nie jest łatwe, biorąc pod uwagę, że polskie przepisy wymagają, aby wskaźnik stanu równowagi (współczynnik bezpieczeństwa) wynosił 1,5.