SMAY: wentylatory strumieniowe SCF do garaży
Materiały Budowlane 7/2014, strona 29 (spis treści >>)
100 punktów za artykuły naukowe!
Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 29 (spis treści >>)
mgr inż. Wojciech Węgrzyński, mgr inż. Grzegorz Krajewski
Instytut Techniki Budowlanej
W publikacji przedstawiono najnowsze osiągnięcia inżynierii bezpieczeństwa pożarowego wykorzystywane w codziennej pracy przy projektach systemów wentylacji oddymiającej, wraz z przedstawieniem grupy narzędzi. Porównano je z rozwiązaniami wykorzystywanymi kilka-kilkanaście lat temu, kładąc szczególny nacisk na obecnie dostępne możliwości, jednocześnie prezentując przewidywania w rozwoju technik w przyszłości.
Słowa kluczowe: wentylacja oddymiająca, analizy CFD, warunki techniczne.
* * *
Experience in the use of engineering tools in smoke and heat ventilation systems performance assessment
This article presents the to latest archievements on smoke and heat ventilation systems, and their impact on their design. Modern methods, such as CFD analysis are discussed, along with the changes to those methodologies implemented in past decade and possible future improvements. The focal point of the paper are new capabilities of modern CFD software and evacuation models. In the end of the paper, pros and cons of performance based regulations are discussed, with some final remarks for future law requirements.
Keywords: smoke and heat exhaust system, CFD analysis, numerical analysis.
* * *
Literatura
[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. nr 75, poz. 690), z późniejszymi zmianami.
[2] G. Sztarbała, Normalizacja dotycząca obliczeń numerycznych rozprzestrzeniania się dymu i ciepła w obiektach budowlanych, Materiały Budowlane nr 9/2010.
[3] Instytut Techniki Budowlanej, Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Tekst ujednolicony po nowelizacji z komentarzem, Warszawa 2009 r.
[4] PN-B-02877-4 Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Zasady projektowania.
[5] NFPA 204: Standard for Smoke and Heat Venting, 2012 Edition, 2012.
[6] NEN 6098: 2010 Ontw. nl Rookbeheersingssystemen voor mechanisch geventileerde parkeergarages, 2010.
[7] H. Ingason et al., The Metro Project – Final report, Malardalen University 2012: 8, 2012.
[8] Projekt rozwojowy pt.: „Kontrola rozprzestrzeniania się dymu i ciepła w garażach” N R 04 0003 06, Warszawa 2009 – 2012. PD 7974-6.
[9] Sztarbała G., Węgrzyński W., Krajewski G., Wykorzystanie metody gorącego dymu do oceny skuteczności funkcjonowania systemów bezpieczeństwa pożarowego w obiektach budowlanych, Konferencja Bezpieczeństwo Pożarowe Obiektów Budowlanych, Warszawa 2012 r.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 26-29 (spis treści >>)
Materiały Budowlane 7/2014, strona 25 (spis treści >>)
dr inż. Justyna Sobczak-Piąstka, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy,Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
prof. dr hab. inż. Adam Podhorecki, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Beton wysokowytrzymały (beton wysokowartościowy, BWW) charakteryzuje wytrzymałość na ściskanie powyżej 60 MPa. Produkowany jest z cementu o wysokiej wytrzymałości (klasy 52,5) oraz kruszywa łamanego ze skał o dużej wytrzymałości (np. granit, bazalt, sjenit). BWW umożliwia wykonywanie trwałych elementów o wyjątkowo dużej nośności i stosunkowo niewielkiej masie. Początki stosowania betonu wysokowytrzymałego związane są przede wszystkim z konstrukcjami struno- i kablobetonowymi.
* * *
Literatura
[1] Flaga K., Naprężenia skurczowe i zbrojenie przypowierzchniowe w konstrukcjach betonowych, seria Inżynieria Lądowa, Politechnika Krakowska 2011.
[2] Flaga K., Klemczak B., Knoppik-Wróbel A., Wczesne rysy termiczno-skurczowe w ścianach przyczółków, Inżynieria i Budownictwo, 4/2013.
[3] Jasiczak J., Szymański P., Wczesny skurcz betonów modyfikowanych domieszkami, VI Sympozjum Naukowo-Techniczne „Reologia w technologii betonu”, Gliwice, 2004.
[4] Praca zbiorowa pod redakcją Lecha Czarneckiego, Beton według normy PN-EN 206-1 – komentarz, Polski Cement 2004.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 36-38 (spis treści >>)
Krzysztof Mrówczyński
Ostatnie trzy lata przyniosły przełom w budownictwie mostowym. W pasie dróg zarządzanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) oddano ponad 1600 nowych mostów, wiaduktów i estakad łącznej długości ponad 125 km i powierzchni ok. 2 mln m 2 (dla porównania w latach 2006 – 2010 wzniesiono ich jedynie ok. 700). W porównaniu ze stanem z października 2010 r. oznacza to przyrost liczby wszystkich obiektów mostowych o ponad 35%.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 30-31 (spis treści >>)
dr hab. inż. Tomasz Siwowski, prof. PRz, Politechnika Rzeszowska, Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska
13 grudnia 2011 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wydał Zarządzenie Nr 77 powołujące tzw. Komitet Sterujący ds. Ogólnych Specyfikacji Technicznych w Drogownictwie, którego celem jest inicjowanie opracowania Ogólnych Specyfikacji Technicznych (OST) w drogownictwie, kierowanie procesem ich tworzenia oraz kierowanie do rekomendacji (notyfikacji) tych dokumentów.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 32-34 (spis treści >>)
prof. dr hab. inż. Jacek Chróścielewski, Politechnika Gdańska, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
prof. dr hab. inż. Marian Klasztorny, Wojskowa Akademia Techniczna, Wydział Mechaniczny
prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, Politechnika Gdańska, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
dr inż. Mikołaj Miśkiewicz, Politechnika Gdańska, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Roman Romanowski, ROMA Sp. z o.o.
Zastosowanie kompozytów polimerowych w mostownictwie jest aktualnym tematem prac wdrożeniowych w wielu ośrodkach naukowo-badawczych na całym świecie. Szacuje się, że już powstało ponad 600 obiektów mostowych, w których zastosowano materiały kompozytowe. Najczęściej wykorzystane są one jednak do produkcji cienkościennych ustrojów nośnych. Kompozyt polimerowy jest trwały i odporny na czynniki atmosferyczne i chemiczne, natomiast konstrukcje z kompozytów przekładkowych charakteryzują się dodatkowo relatywnie dużym tłumieniem materiałowym, które ogranicza niekorzystne efekty dynamiczne.
* * *
Literatura
[1] Chróścielewski J., Klasztorny M., Miśkiewicz M., Romanowski R., Wilde K.: Innovative design of GFRP sandwich footbridge, FOOTBRIDGE 2014, Past, Present & Future, Londyn, 16 – 18.06.2014.
[2] Wilde K., Miśkiewicz M., Chróścielewski J.: SHM System of the Roof Structure of Sports Arena „Olivia” Structural Health Monitoring 2013. – Tom II/ ed. Fu-Kuo Chang, Alfredo Guemes Lancaster, Pennsylvania 17602 USA: DEStech Publications, Inc., 2013, s. 1745 – 1752.
[3] Rochman-Drochomirecka K., Białkowski M., Drochomirecki J.: Koncepcje architektoniczne mostu dla pieszych w ramach projektu FOBRIDGE, Raport badawczy, Projekt PBS1/B2/6/2013, Gdańsk, 2013.
Materiały Budowlane 7/2014, strona 40-41 (spis treści >>)
mgr inż. Izabela Kasprzyk, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
mgr inż. Magdalena Sosnowska, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
prof. dr hab. inż. Adam Podhorecki, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Most Królowej Jadwigi długości 26 m i szerokości 11 m wybudowany w latach 1861 – 1865 przez firmę braci Wulff miał konstrukcję ceglaną, trójprzęsłową, wspartą na trzech arkadach. W pierwotnej postaci most zachował się do czasu uruchomienia na Kanale Bydgoskim (połączenie Noteci z Brdą) żeglugi dużych jednostek pływających. Gdy wlatach 1908 – 1915 w Bydgoszczy przebudowano drogę wodną Wisła – Odra, włączając odcinek Brdy (między Kanałem Bydgoskim a Wisłą), okazało się, że most Królowej Jadwigi ma za mały prześwit do przepływu m.in. 400-tonowych jednostek transportowych, pogłębiarek, czy tzw. statków łańcuchowych.
* * *
Literatura
[1] Krzysztof Dudek „Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek”; Oddział Pomorsko-Kujawski ZMRP; Bydgoszcz-Grudziądz 2012
[2] Jerzy Sulima-Kamiński „Most Królowej Jadwigi”; Wydawnictwo POMORZE, Bydgoszcz 1998
[3] http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130926/ALBUMY01/130929536
[4] http://petrus1959.flog.pl/wpis/6019265/bydgoszcz-most-krolowej--jadwigi
Materiały Budowlane 7/2014, strona 43-44 (spis treści >>)